Ja 05.08.2009 22:35

1. W Ewangelii św. Mateusza (Rozdział 17, 11-12) pisze "(...) Eliasz wprawdzie przyjdzie i naprawi wszystko. Ale powiadam wam, że Eliasz już przyszedł (...)". Dlaczego Jezus mówi wpierw że Eliasz przyjdzie, a następnie że już przyszedł? Czy chodzi o dwie różne osoby?
2. W tej samej Ewangelii (Rozdział 17, 14-20) jest opisane uzdrowienie lunatyka. Napisane jest, że lunatyka opuścił szatan i był uzdrowiony. Gdzieś czytałem czy słyszałem, że kiedyś traktowano lunatyzm jako opętanie, ale nie wiem czy to prawda. Dziś wiemy, że to choroba. Jednak z tekstu Ewangelii wynika, że uzdrowiony chłopiec, naprawdę został opętany ("(...) a szatan opuścił go (...)"). Czy chłopiec ten by jednocześnie opętany i chory na lunatyzm, czy należy jednak inaczej to interpretować? Na końcu tego fragmentu pisze "(...) ten rodzaj nie wypędza się inaczej, niż jak przez modlitwę i post." Jak to rozumieć? Czy mamy lunatyzm leczyć tylko przez modlitwę i post?
3. Czy katolik ma obowiązek zawsze szukać wyjaśnienia tekstu Pisma Świętego, jeśli go nie rozumie. Chodzi mi o to, że np. Nie zrozumie jednego zdania w Biblii i muszę szukać wyjaśnienia, np zadawać tutaj pytanie albo pytać się księdza?
4. W prawie kanonicznym w kanonie 1249 pisze o dniach postu i formach postu. Jest tam wymienione np. wierniejsze wypełnianie obowiązków, uczynki miłosierdzia i pobożności, szczególna modlitwa. Czy dla katolika w Polsce te formy postu co wymieniłem są obowiązkowe ? Jeśli w dzień postu (np. piątek) nie będę jadł pokarmów mięsnych i nie będę uczestniczył w zabawach, ale nie ucznie w ten dzień uczynku miłosierdzia i pobożności, pomodlę się w zwykły sposób (nie szczególny), będę wypełniał swoje obowiązki tak jak w każdy inny dzień (czy też może zdarzyć się że nawet w mniejszym stopniu, nie zawsze przecież obowiązki wypełnia się tak samo) to zgrzeszę?

1. Ze słów Jezusa wynika, że Jan Chrzciciel jest tym, który spełnia funkcję proroka Eliasza. Ale zapewne nie jest to ta sama osoba, bo przecież nie ma reinkarnacji, powrotu zmarłych do ziemskiego życia...

2. W tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia napisano o epilepsji... Trudno odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób choroba chłopaka była związana z tym, ze był on pod wpływem złego ducha. Zapewne był to silny związek, skoro po wypędzeniu złego ducha objawy choroby ustały. Czy dziś mamy chorych egzorcyzmować? Nie. O ile rzeczywiście mamy do czynienia z chorobą, a nie z opętaniem.

Dlatego tak ważna jest współpraca lekarza i egzorcysty. Ten ostatni powinien wkraczać tam, gdzie medycyna zauważa coś, co nie wydaje się "zwykłą" chorobą...

4. Katolik nie ma obowiązku szukać wyjaśnienia tekstu Biblii, którego nie rozumie. Tym bardziej, że są w niej fragmenty, których nawet bibliści do końca nie rozumieją. Katolik powinien starać się wyjaśniać takie wątpliwości, które mogłyby zachwiać jego wiarą. Ale np. czy wydarzenia opisane w Mk 10 miały miejsce w Gerazie (krainie Gerazeńczyków) Gergezie czy Gadarze nie ma dla wiary większego znaczenia i pewnie nikomu nie spędza snu z powiek...

5 Wskazania KPK w kwestii form postu należy rozumieć raczej jako radę, nie ścisły obowiązek. Zresztą ten sam kanon odkreśla, ze chodzi przede wszystkim o zachowanie postu i wstrzemięźliwości, pozostałych form postu już nie uszczegóławiając. Przytoczmy tu kanony o dniach pokuty.

Kanon 1249 - Wszyscy wierni, każdy na swój sposób, obowiązani są na podstawie prawa Bożego czynić pokutę. Żeby jednak wszyscy przez jakieś wspólne zachowanie pokuty złączyli się między sobą, zostają nakazane dni pokuty, w które wierni powinni modlić się w sposób szczególny, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość, zgodnie z postanowieniami zamieszczonych poniżej kanonów.

Kanon 1250 - W Kościele powszechnym dniami i okresami pokutnymi są poszczególne piątki całego roku i czas wielkiego postu.

Kanon 1251 - Wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów, zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu, należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość. Natomiast wstrzemięźliwość i post obowiązują w środę popielcową oraz w piątek Męki i Śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Kanon 1252 - Prawem o wstrzemięźliwości są związane osoby, które ukończyły czternasty rok życia, prawem zaś o poście są związane wszystkie osoby pełnoletnie, aż do rozpoczęcia sześćdziesiątego roku życia. Duszpasterze oraz rodzice winni zatroszczyć się o to, ażeby również ci, którzy z racji młodszego wieku nie związani jeszcze prawem postu i wstrzemięźliwości, byli wprowadzeni w autentyczny duch pokuty.

Kanon 1253 - Konferencja Episkopatu może dokładniej określić sposób zachowania postu i wstrzemięźliwości, jak również w całości lub części zastąpić post i wstrzemięźliwość innymi formami pokuty, zwłaszcza uczynkami miłości i pobożności.


Jak widać, prawodawca ustanawia dni pokuty i określa, czego w tych dniach należy unikać, resztą zostawiając uznaniu wiernych...

J.