Zdzich 22.11.2008 18:27
W sprawie chrztu..
Witam
Sprawę mam taką:
Mam 2 małych dzieci, mamy z żoną ślub kościelny. Jestem osobą bardziej wątpiącą niż wierzącą, podobnie jak i moja żona. Moi rodzice bardzo naciskają na nas
by dzieci ochrzcić. Ja w zasadzie nie mam nic przeciwko ochrzczeniu dzieci, mam szacunek dla religii dla korzeni, symboli etc.
Problem jest w tym, że, no, właściwie będąc z punktu widzenia Kościoła niewierzącym, a chcąc podejść do sprawy uczciwie, bez samookłamywania i i udawania, czy można dzieci nasze ochrzcić. A wiem, że do chrztu potrzeba karteczek od spowiedzi rodziców, obietnicy wychowania dzieci po katolicku itp. Czy jest na przykład możliwość, żeby mój ojciec jako wierzący, mógł zamiast rodzica
asystować przy chrzcie? Nie mam nic przeciwko uczeniu dzieci wiary katolickiej, niechby ją poznały i same zadecydowały o swojej wierze bądź niewierze.
Dodam, że mój ojciec jest osobą wierzącą w sposób tradycyjny,
dosłowny, może ludowy, jest też osobowością dominującą i nieco autorytarną i właściwie nie wyobrażam sobie rzeczowej dyskusji o imponderabiliach bez awantury i konfliktu.
W tym sensie , że jak się dowie on, że chrztu może nie być, to się może skończyć grubym konfliktem w rodzinie.
A może wystarczyłoby aby mój ojciec jako katolik ochrzcił dzieci? Tyle, że metryki z takiego chrztu by raczej nie było?
Proszę uprzejmie o poradę jak można rozwiązać powyższy problem
Błądzący z poczuciem dysonansu poznawczego.
Odpowiedź:
W Państwa sytuacji najlepiej porozmawiać o sprawie z proboszczem. Szczerze przedstawić sytuację, swoje wątpliwości. Po bliższym rozeznaniu sytuacji sam zdecyduje. Bo jeśli Państwo nie zgłaszacie sprzeciwu, a np. dziadkowie chcieliby wziać na siebie cieżar chrześcijańskiego wychowania, to też mozna pomyśleć o udzieleniu tego sakramentu. W prawie napisano (kanon 868) :
§ 1. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:
1° aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;
2° aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.
J.
