Gość 09.04.2017 18:12

Witam serdecznie. Chciałabym poprosić o wytłumaczenie dwóch spraw:

1.W Starym Testamencie czyta się dużo (także w przypisach) o Semitach i że ich prawa oraz obyczaje były nieraz różne od Żydów. Kim byli tak naprawdę Semici i na czym polegały te różnice; czy te różnice wynikały tylko z obyczajów kulturowych, czy były także religijne?
2.W Nowym Testamencie kilka razy jest wzmianka o nieprzyjaznych relacjach Żydów i Samarytan. Skąd się to wzięło, i czy były to różnice polityczne, czy też związane z wyznaniem i religią?
3. Dlaczego w Psalmach Starego Testamentu często wymienia się postać Jakuba i przyrównuje się go do całego Izraela? Dlaczego jego osoba była tak ważna w ST?

Dziękuję za rozważenie.

Odpowiedź:

1. Zobacz TUTAJ

2. W skrócie. Samarytanie byli potomkami Izraelitów i pogan, którzy przybyli na tereny Samarii po upadku Królestwa Północnego, zwanego Izraelem czy czasem Efraimem, w odróżnieniu od Królestwa Południowego, które zwana Judą. Gdy po niewoli babilońskiej Żydzi (głównie ci z pokonanej niecałe sto lat wcześniej Judy) zaczęli wracać na zamieszkałe wcześniej tereny, mieszkańcy Samarii chcieli im pomóc odbudować świątynie. Uważali się bowiem za Izraelitów. Ale powracający tej pomocy nie chcieli uważając, że nie są oni żadnymi potomkami Izraelitów, ale raczej pogan, a ich wiara tylko trochę przypomina wiarę Izraela. Samarytanie zorganizowali więc swój własny kult, na górze Garizim, i odtąd obie społeczności były zwaśnione...

3. Izrael to inne imię Jakuba... Czemu cały naród nazywany bywa Jakubem? Bo Jakub, wnuk Abrahama, a syn Izaaka, miał dwunastu synów, od imion których wywodziły się później różne rody Narodu Wybranego. Można więc powiedzieć, ze jego rodzina stała się Narodem Wybranym Izraelem... Można oczywiście wywodzić tę genealogię od dziadka Jakuba, Abrahama, ale ten miał dwóch synów, a Izaak, ojciec Jakuba, też dwóch...

J.