Jakub 03.12.2012 16:12

W Ewangelii wg św. Łukasza, w opisie dot. wskrzeszenia córki Jaira (8, 49-56) czytamy:

Gdy przeszedł do domu, nie pozwolił nikomu wejść z sobą, oprócz Piotra, Jakuba i Jana oraz ojca i matki dziecka. A wszyscy płakali i żałowali jej. Lecz On rzekł: "Nie płaczcie, bo nie umarła, tylko śpi". I WYŚMIEWALI Go, wiedząc, że umarła.

Ciężko jest chyba przyjąć, by Jezusa wyśmiał przełożony synagogi wraz z żoną, skoro wierzyli oni w to, że Jezus uzdrowi ich chorą córkę. Poza tym po jej śmierci raczej nie byli w nastroju do wyśmiewania czegokolwiek.
Niemniej jednak wg przedstawionej kolejności zdarzeń zanim padły słowa, że dziewczynka śpi, z Jezusem zostali tylko rodzice i trzech apostołów.
Ta dość prosta dedukcja wskazuje, że to w którymś z apostołów zrodziły się wątpliwości, czy aby Jezus wie co mówi, czy jest w stanie pokonać śmierć. A najlepszym "kandydatem" do zwątpienia wydaje się chyba Piotr.

Proszę o rozjaśnienie tej sytuacji. Nigdy nie spotkałem się z interpretacją tego fragmentu w kategorii niewiary apostołów...

Odpowiedź:

Najprościej zajrzeć do relacji św. Marka. Tam czytamy tak (Mk 5, 35- 41):