Królik 08.08.2024 20:59

Witam.
Gdzieś przeczytałem,że nie danie na tacę to grzech.Czy to prawda?(Wiem,ze może,ale czy na każdej Mszy trzeba dać na tacę)?
2Kiedy powinniśmy być posłuszni papieżowi/Magisterium,a kiedy można z szacunkiem dyskutować na ten temat?
3Czy gdyby Papież coś zakazał katolikom,tylko z zwykłej zlosliwosci(hipotetycznie)to powinniśmy tego posłuchać?
4 Jaka jest granica władzy kluczy?Czy Papieże w przeszłości mieli prawo np detronizować władców,nawet za byle co?
Pozdrawiam.

Odpowiedź:

1. Piąte przykazanie kościelne każe "troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła". Konkret musi już wybrać konkretny człowiek.

2-4. O potrzebie posłuszęństwa papieżowi tak czytamy  w Katechizmie Kościoła Katolickiego (890-892)

Misja Urzędu Nauczycielskiego jest związana z ostatecznym charakterem przymierza zawartego przez Boga w Chrystusie z Jego Ludem; Urząd Nauczycielski musi chronić go przed wypaczeniami i słabościami oraz zapewnić mu obiektywną możliwość wyznawania bez błędu autentycznej wiary. Misja pasterska Urzędu Nauczycielskiego jest ukierunkowana na czuwanie, by Lud Boży trwał w prawdzie, która wyzwala. Do wypełniania tej służby Chrystus udzielił pasterzom charyzmatu nieomylności w dziedzinie wiary i moralności. Realizacja tego charyzmatu może przybierać liczne formy.

 "Nieomylnością tą z tytułu swego urzędu cieszy się Biskup Rzymu, głowa Kolegium Biskupów, gdy jako najwyższy pasterz i nauczyciel wszystkich wiernych Chrystusowych, który braci swych umacnia w wierze, ogłasza definitywnym aktem naukę dotyczącą wiary i obyczajów... Nieomylność obiecana Kościołowi przysługuje także Kolegium Biskupów, gdy wraz z następcą Piotra sprawuje ono najwyższy Urząd Nauczycielski", przede wszystkim na soborze powszechnym. Gdy Kościół przez swój najwyższy Urząd Nauczycielski przedkłada coś "do wierzenia jako objawione przez Boga" i jako nauczanie Chrystusa, "do takich definicji należy przylgnąć posłuszeństwem wiary". Taka nieomylność rozciąga się na cały depozyt Objawienia Bożego.

Boska asystencja jest także udzielona następcom Apostołów, nauczającym w komunii z następcą Piotra, a w sposób szczególny Biskupowi Rzymu, pasterzowi całego Kościoła, gdy - nie formułując definicji nieomylnej i nie wypowiadając się w "sposób definitywny" - wykonuje swoje nauczanie zwyczajne, podaje pouczenia, które prowadzą do lepszego zrozumienia Objawienia w dziedzinie wiary i moralności. Nauczaniu zwyczajnemu wierni powinni okazać "religijną uległość ich ducha", która różni się od uległości wiary, a jednak jest jej przedłużeniem.

J.