Natalia 25.02.2008 19:55

mozna uznac ze to dziwny problem, wiem. Kiedyś dawno temu gdy bylam dziewczynką myślalam ze zaszlam w ciążę. To była oczywiście nieprawda, bo ja zostałam wychowana w hmmm..ciemnocie. Po prostu myślałam ze nawet od pocałunku można,wiem ze to głupota.Wiem. I...dopóki byłam w błedzie to nienawidziłam tego "dziecka"którego nie było naprawdę. Próbowałam z początku mu nawet zaszkodzić. No a potem okazało się że ja to sobie hmmm-wymyśliłam. Zapomniałam o tym przez wiele lat.Odbyłam wiele spowiedzi. Teraz przypomniałam sobie przez lekturę pewnej książki. Czy ja zgrzeszyłam wtedy tak postępując? Wiem że to strasznie głupie i pogmatwane, proszę coś podpowiedzieć.Nikt w to chyba nie uwierzy, wiem.

Natalia

Hmmm... Porusza tu Pani bardzo ciekawy problem. Podobny do problemu odpowiedzialności za zło, które istniało tylko w przekonaniu działającego, a którego faktycznie nie było. Zasadniczo jest tak, że jeśli komuś wydaje się, ze coś z jest grzechem (a nie jest), a mimo to decyduje sie na ów czyn, popełnia grzech. Np. jeśli komuś wydaje się, ze grzechem jest wypicie lampki wina (a przecież nie jest), to decydując się na taki czyn popełnia zło. Oczywiście w takim wypadku spowiednik na pewno ocenia sprawę łagodniej, ale wybór człowieka pozostaje faktem.

W Pani sytuacji jest nieco inaczej. Pani nienawiść do dziecka, chęć zaszkodzenia mu były jak najbardziej prawdziwe. Ale nie było dziecka. I tylko dlatego nic się nie stało. Czy to był grzech ciężki? Tego odpowiadający nie potrafi jednoznacznie ocenić. jest jednak znacznie prostsze rozwiązanie. Najlepiej będzie przy najbliższej spowiedzi o sprawie powiedzieć. Nie ma się dziś co wstydzić swojej dawnej niewiedzy. Lepiej się przełamać, niż męczyć się myślą, że coś ważnego w spowiedzi się zataiło. Póki co Pani spowiedzi były ważne, bo niczego Pani nie zatajała. Dopiero lektura książki zwróciła Pani uwagę, ze coś było nie tak. Jeśli teraz Pani o tym nie powie, pojawi się nowy problem - ważności kolejnych spowiedzi. Proszę wiec powiedzieć jak było...

J.