kom 13.08.2006 22:20

W modlitwie ,, Ojcze Nasz " są słowa : ,, (...) I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom (...) " Więc rozumien, że człowiek ma obowiązek przebaczać ( chętnie darować urazy i dążyć do zgody ).

1) No właśnie, jeśli jakaś osoba przebaczy coś innej (więc wypełnia słowa Modlitwy Pańskiej) a ta, tego przebaczenia (tej zaoferowanej zgody) nie przyjmie (odrzuci ) to czy przebaczenie tej osoby (która zaoferowała zgodę) jest ważne. Czy ta osoba otrzyma przebaczenie od Boga (przecież chciała przebaczyć, ale druga osoba tego nie przyjęła) ?

2) Czy osoba, która odrzuca przeprosiny, nie przyjmuję zgody ma jakiś grzech ? Ciężki ?
3) Czy jeżeli się np. gniewało z jakąś osobą to trzeba iść do niej osoboście i wprost ją przeprosić czy można np. odmówić akt żalu i żyć później w zgodzie z tą osobą ? Czy Bóg uzna te przeprosiny jako ważne (przecież On zna naszą intencję) ? Czy czyniąc tak wypełniamy słowa Modlitwy Pańskiej ?

BóG ZAPłAć !!!

Odpowiedź:

1. Każdy odpowiada za swoje czyny. Skoro ktoś przebaczył, dążył do zgody, to wystarczy, spełnił swoje zobowiązanie zawarte w Modlitwie Pańskiej...

2. Bardzo trudno na to pytanie jednoznacznie odpowiedzieć. Przebaczenie bywa bardzo trudne ze względów psychologicznych. Krzywda może być czasem bardzo wielka, czasem - obiektywnie mniejsza - wyrządza ogromne spustoszenie w sercu bliźniego... Czasem proszący o wybaczenie może to robić nieszczerze, wystepując z pozycji tego lepszego, któremu wybaczenie, w imię miłości bliźniego, się należy... Każda ocena ludzkiego czynu musi te okoliczności uwzględniać. Na pewno jednak są i takie sytuacje, gdy ktoś w sposób nieuzasadniony, zatwardziały trwa w postawie nieprzebaczenia. Wtedy na pewno jest to grzech...

3. Przebaczenie niekoniecznie musi się dokonać jakimś wyraźnym aktem. To znaczy nie zawsze trzeba wprost powiedzieć: wybaczam. Wystarczy kiedy żyje się z bliźnim w zgodzie, nie szuka się zemsty...

J.
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg