PIOTR23 22.07.2004 02:13

Ile trzeba mieć lat aby zostać kamedułą. Na czym polega nowicjat w tym zakonie. Czy np.w zakonie kamedułów na bielanach można dalej się kształcić,c zy można coś studiować. Jakie trzeba spełniać kryteria aby zostać kamedułą. Co tam się robi? Jakie wymagane jest wykształcenie aby wstąpić do zakonu. PROSZĘ O JAK NAJWIĘCEJ INFORMACJI O KAMEDUŁACH, ICH ŻYCIU,ADRESY PUSTELNI W POLSCE!!!

O to wszystko najlepiej zapytać u źródłą, czyli samych kamedułów. W Polsce istnieją dwie pustelnie

Kraków Bielany, al. Konarowa 1/16,
tel. (0-12) 267 53 10, przeor o. Ambroży Białucha;

Bieniszew, 62-530 Kazimierz Biskupi,
tel. (0-63) 241 15 00, wikariusz o. Korneliusz Wencel.

Dom formacyjny, postulat i nowicjat znajduje się w Bieniszewie. Tam, też najlepiej zadzwonić.

Możesz też zajrzeć na strony:
http://www.wigry.win.pl/kit.htm
http://www.kameduliml.republika.pl/Glowna.htm
http://www.kameduli.mistycy.pl/


Poniżej zamieszczamy też fragment opisu zamieszczonego w leksykonie zakonów

Celem kamedułów jest zjednoczenie z Bogiem przez życie ściśle kontemplacyj­ne. Środkami do osiągnięcia tego celu są: wspólna modlitwa liturgiczna, milczenie, czytanie duchowne i praca oraz ścisłe zachowywanie reguły. W swoich ere­mach kameduli łączą życie pustelnicze z życiem wspólnotowym, tak że życie pustelnicze prowadzi cała wspólnota. Dzień kameduły składa się z trzech głównych elementów: wspólnej modli­twy w czasie Liturgii Mszy św. i Litur­gii Godzin, pracy, głównie fizycznej, oraz lectio divina, czyli czytań duchow­nych, głównie Pisma św. Reguła Kongregacji Eremitów Kamedułów z Góry Koronnej łączy z jednej strony elementy charakterystyczne dla życia wspólnotowego, jak reguła, władza, wspólne życie, z drugiej zaś - pustelni­czego, jak odosobnienie, milczenie i pilne przestrzeganie przebywania w celi. Oprócz trzech ślubów wspól­nych dla całego życia konsekrowanego: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, kameduli przyrzekają popra­wę obyczajów i stałość w obrębie kongregacji. Ważnym elementem duchowości kamedułów jest obo­wiązek przebywania w celi, którą wolno opuszczać tylko na Eucharystię, Liturgię Godzin i inne ściśle określone zajęcia. Cela traktowana jest jako mistrzy­ni życia duchowego, pokory i walki z szatanem. Aby tak było, powinna być uboga, bez rzeczy zbędnych. Oprócz kilkunastu wyjątków związanych z uroczysto­ściami, wszystkie posiłki spożywa się w celi. Dla pustelników, którzy odznaczają się sprawdzoną cnotą, wielką pokorą i wypróbowaną ludzką równo­wagą, istnieje możliwość rekluzji, czyli życia w całkowitym odosobnieniu, bez kontaktowania się nie tylko ze światem zewnętrznym, ale nawet i z innymi człon­kami wspólnoty klasztornej.
Rozwinięciem i uzupełnieniem teologii celi jest dla eremity kamedulskiego teologia samotności i milczenia, określająca jego relacje z drugą oso­bą. Milczenie i ograniczenie w rozmowach ze współbraćmi ma służyć skupieniu na modlitwie i medytacji, która prowadzi do otwarcia na Boga. Konstytucje stwierdzają, że kamedu­li mogą rozmawiać jedynie w sprawach koniecznych, na uboczu, krótko i pół­głosem.
Centrum liturgicznym dnia jest Msza św., która powinna być koncelebrowana. Kameduli odmawiają również Liturgię Godzin zgodnie z zatwierdzo­nym porządkiem dnia, jednak z wyłączeniem jakiegokolwiek śpiewu. Z nabożeństw pozaliturgicznych w spo­sób szczególny oddają cześć Najświętszej Dziewicy Maryi Pannie, zwłaszcza przez odmawianie różańca. Kult liturgiczny w eremie obejmuje także sprawowanie sa­ kramentu pokuty, zarówno dla eremitów, jak i dla wiernych spoza pustelni. Kameduli nastawieni na zjednoczenie z Bogiem nie unikają pracy fizycznej. Za­jęcia te, wykonywane w milczeniu, służą nie tylko zdobywaniu środków do życia, ale także utrzymaniu równowagi ducha. Ważnym czynnikiem warunkującym zjednoczenie z Bogiem jest stałość, ro­zumiana jako stan ducha, który polega na unikaniu wszelkich zmian, które nie prowadzą do wyższej doskonałości. Dla­tego życie w pustelni jest celowo monotonne, wszystkie dni są do siebie podobne, nie ma żadnych rozrywek,które mogłyby odciągać od skupienia na Bogu. W klasztorze nie ma radia, telewizji, nie praktykuje się jego opuszczania, urlopów, odwie­dzin rodziny. Wszystko to ma sprzyjać świętemu sku­pieniu i życiu w ciągłej świadomości obecności Boga.

Działalność
Mnisi kamedulscy żyją w pustelniach, są odłączeni od świata ścisłą klauzurą, obejmującą również ich kościo­ły. Nie prowadzą duszpasterstwa, ani nie realizują żad­nych określonych zadań apostolskich. Ich udział w bu­dowaniu Królestwa Bożego polega na modlitwie i wy­rzeczeniach w intencjach dzieł Kościoła. Ważnym elementem ich obecności w świecie jest da­wanie świadectwa życia kontemplacyjnego, które szczególnie obecnie przypomina o realnym istnieniu Boga, głosi Jego chwałę i podkreśla pierwszeństwo Boga ponad wszystkimi ludzkimi sprawami. Kameduli przypominają również o możliwości jednoczenia się z Bogiem.
W ramach apostolstwa pustelnicy przyjmują męż­czyzn na zamknięte rekolekcje.

red.