Gość 13.07.2021 04:49

1. W weekendowym dodatku do Rzeczpospolitej "Plus Minus" był artykuł o tym, że w Niemczech rozwodnicy żyjący w nowych związkach mogą przystępować do Komunii Świętej. Nie wiem jak to rozumieć (chodzi o Kościół Rzymskokatolicki w Niemczech).

2. W Niemczech również pojawił się pomysł (na razie(?) odrzucony), żeby protestanccy małżonkowie katolików mogli przystępować do Komunii w Kościele katolickim. Czy takie coś jest możliwe - czy można/ nie można tego wykluczyć?

Tym bardziej, że księża prawosławni są prawdziwymi księżmi jak rozumiem (nieprzerwana sukcesja w udzielaniu sakramentu kapłaństwa od 2000 lat), natomiast z protestantami podobno nie wiadomo czy ta sukcesja nie została przerwana - możliwe, że nie, ale na razie zakłada się, że tak (jeśli dobrze pamiętam).
Dlatego w wyjątkowej sytuacji można poprosić Popa o przystąpienie do Komunii w jego cerkwi, ale przyjęcie Komunii u protestantów już nie jest możliwe.

3. "Reformowany Kościół Katolicki w Polsce" - czy to zgodne z prawem, że Kościół inny niż Rzymskokatolicki z siedzibą w Watykanie ma słowo "katolicki" w nazwie? Może to być mylące dla mniej zorientowanych, zagubionych osób, które dopiero poszukują Kościoła, do którego się zapisać.

Odpowiedź:

1-2. Nauczanie Kościoła katolickiego przez wieki było i w sumie jest w tej kwestii jasne: nie wolno osobie, która związana jest węzłem małżeńskim z kimś innym, a żyje z inną osobą na wzór małżeński przystępować do Komunii świętej. Jeśli w Niemczech na coś takiego księża pozwalają, to jest to nadużycie. Podobnie jest w kwestii przyjmowania Komunii przez protestantów w Kościele katolickim. To jest możliwe, ale w ściśle określonych prawem przypadkach. Prawo kanoniczne w kanonie 844 § 4. tak to uregulowano:

Jeśli istnieje niebezpieczeństwo śmierci albo przynagla inna poważna konieczność, uznana przez biskupa diecezjalnego lub Konferencję Episkopatu, szafarze katoliccy mogą godziwie udzielać wymienionych sakramentów także pozostałym chrześcijanom, nie mającym pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim (mowa o wspólnotach, w których nieważne są owe sakramenty, w przeciwieństwie do Kościołów wschodnich, w których są ważne), którzy nie mogą się udać do szafarza swojej wspólnoty i sami o nie proszą, jeśli odnośnie do tych sakramentów wyrażają wiarę katolicką i do ich przyjęcia są odpowiednia przygotowani.

3. Kościół katolicki nie ma wpływu na to, jaką nazwę dla siebie przyjmuje inna wspólnota religijna.

J.