Gość04 09.07.2021 14:09

Szczęść Boże.

Czy mógłby odpowiadający wskazać mi jakieś fragmenty z Biblii, które uzasadniają 3 stopnie święceń kapłańskich oraz Sukcesję Apostolską? Odpowiadający może też podać teksty ojców kościoła z pierwszych wieków. Chciałbym umieć uzasadnić moje stanowisko, bo np. większość protestantów uważa że nie ma czegoś takiego jak sakrament święceń.

Odpowiedź:

Nie znam szczegółów tej dyskusji, nie znam przytaczanych argumentów, więc nie bardzo mogę pomóc. W czasach apostolskich ten trójstopniowy podział nie był zresztą jeszcze jasno wykształcony. Zwłaszcza mieszają się funkcje biskupa i prezbitera. A diakonat... Jego ustanowienie jasno jest przedstawione w Dziejach Apostolskich, w 6 rozdziale. Jest ta też wyraźnie mowa o udzieleniu tej posługi w geście włożenia rąk przez Apostołów.

Jest też mowa o funkcjach. Ot, pisze św. Łukasz w Dziejach Apostolskich, wspominając pożegnanie Pawła z Efezjanami (Dz 20): "Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią". Czyli mowa o funkcji biskupa. Podobnie jest w pierwszym zdaniu Listu do Filipian, gdzie mowa o kościelnych zwierzchnikach. "Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi, wraz z biskupami, i diakonami". O "starszych" (prezbiterach) mowa z kolei w 1 Liście św. Piotra:  "Starszych więc, którzy są wśród was, proszę, ja również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada". Wyraźnie jest to funkcja przywódcza - paście pisze św. Piotr.

A o sposobie przekazywania "starszeństwa" mowa np. w 4 rodziale 1 Listu św. Pawła do Tymoteusza: "Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez włożenie rąk kolegium prezbiterów". Tym charyzmatem jest tu "starszeństwo", prezbiterat... Jest też ciekawa wzmianka w Liście do Tytusa: " W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdym mieście prezbiterów"...

To nie jest dokładnie to, co mamy w tej chwili, ale zręby tej struktury już wtedy wyraźnie się kształtowały. Choć miesza się jeszcze posługa biskupa z posługą prezbitera. Z czasem prezbiter stał się pasterzem mniejszej gminy, a biskup. zwierzchnikiem grupy gmin... No i wyraźnie jest mowa  ustanawianiu, nie o wyborze przez gminy. Wyborze potwierdzonym włożeniem na kandydata rąk.

J.