Gość 24.05.2013 18:44
Witam :)
1. Czy księża mogą mieć swoje herby tak jak biskupi czy kardynałowie?
2. Czy ksiądz po święceniach może podjąć jakieś świeckie studia: np. dziennikarstwo?
3. Czy Pan Bóg się martwi np. jak człowiek grzeszy?
4. W jaki sposób być pewnym swojego powołania? Kiedy następuje ten moment pewności? Czy zawsze będą jakieś wątpliwości?
5. Na czym polega kapłaństwo powszechne? Czym się różni od kapłaństwa sakramentalnego?
6. Czy to prawda, że wikary musi mieć zgodę proboszcza aby pobłogosławić małżeństwo?
7. Czy kapłan który spowiada ma obowiązek spowiedzi w komży lub albie i stule? Czu tylko w sutannie/habicie i stule?
1. Księża nie mają herbów. Chyba że szlacheckie, jeśli z takiej rodziny pochodzą :) O ile odpowiadającemu wiadomo w dawnych czasach bywały takie sytuacje, że co zacniejsi kapłani mieli swoje herby (np. widać to na nagrobkach na Malcie) ale teraz czegoś takiego nie ma. Jest hasło na obrazku prymicyjnym.
2. Za zgodą biskupa może.
3. Odpowiadający nie zna odpowiedzi na to pytanie. PO ludzku wydaje się, że tak. Tyle że On patrzy zawsze z perspektywy wieczności. Zna koniec każdej sprawy.
4. Zobaczy TUTAJ. Powołania można i trzeba być pewnym, gdy się zaczęło już je realizować. To znaczy kiedy młodzi się już pobrali (przyjęli sakrament małżeństwa), kiedy kleryk przyjął święcenia kapłańskie (sakrament kapłaństwa) albo ktoś złożył w zakonie śluby wieczyste...
5. W KKK (784) czytamy:
Wchodząc do Ludu Bożego przez wiarę i chrzest, otrzymuje się uczestnictwo w szczególnym powołaniu tego ludu: w jego powołaniu kapłańskim: "Chrystus Pan, Kapłan wzięty spośród ludzi, nowy lud uczynił królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swemu. Ochrzczeni bowiem poświęceni są przez odrodzenie i namaszczenie Duchem Świętym, jako dom duchowy i święte kapłaństwo"
i dalej (901-902)
"Świeccy, jako poświęceni Chrystusowi i namaszczeni Duchem Świętym, w przedziwny sposób są powołani i przygotowani do tego, aby rodziły się w nich zawsze coraz obfitsze owoce Ducha. Wszystkie bowiem ich uczynki, modlitwy i apostolskie przedsięwzięcia, życie małżeńskie i rodzinne, codzienna praca, wypoczynek ducha i ciała, jeśli odbywają się w Duchu, a nawet utrapienia życia, jeśli cierpliwie są znoszone, stają się duchowymi ofiarami, miłymi Bogu przez Jezusa Chrystusa; ofiary te składane są zbożnie Ojcu w eucharystycznym obrzędzie wraz z ofiarą Ciała Pańskiego. W ten sposób i ludzie świeccy, jako zbożnie działający wszędzie czciciele Boga, sam świat Jemu poświęcają" .
W sposób szczególny w misji uświęcania uczestniczą rodzice, "prowadząc w duchu chrześcijańskim życie małżeńskie i podejmując chrześcijańskie wychowanie dzieci" .
Świeccy, którzy posiadają wymagane przymioty, mogą być przyjęci na stałe do posługi lektora i akolity. "Tam gdzie to doradza konieczność Kościoła, z braku szafarzy także świeccy, chociażby nie byli lektorami lub akolitami, mogą wykonywać pewne obowiązki w ich zastępstwie, mianowicie: posługę słowa, przewodniczenie modlitwom liturgicznym, udzielanie chrztu, a także rozdzielanie Komunii świętej, zgodnie z przepisami prawa"
6. Tak. Tyle że ta zgoda wyrażona jest ogólnie, zazwyczaj nie do każdego konkretnego przypadku. W prawie kanonicznym pisze tak:
Kanon 1108 -
§ 1. Tylko te małżeństwa są ważne, które zostają zawarte wobec asystującego miejscowego ordynariusza albo proboszcza, albo wobec kapłana lub diakona delegowanego przez jednego z nich; a także wobec dwóch świadków, według zasad wyrażonych w następnych kanonach i z uwzględnieniem wyjątków, o których w kan. 144, 1112, § 1, 1116 i 1127, §§ 2-3.
§ 2. Za asystującego przy zawieraniu małżeństwa uważa się tylko tego, kto jest obecny i pyta nowożeńców, czy wyrażają zgodę i przyjmuje ją w imieniu Kościoła.
Kanon 1109 - Ordynariusz miejsca i proboszcz na mocy swego urzędu, w granicach własnego terytorium ważnie asystują przy małżeństwach nie tylko swoich podwładnych, lecz także obcych, jeśli jedno z nich należy do obrządku łacińskiego; chyba że wyrokiem lub dekretem zostali ekskomunikowani, ukarani interdyktem lub suspendowani od urzędu, albo takimi deklarowani.
Kanon 1110 - Ordynariusz miejsca i proboszcz personalny, na mocy urzędu ważnie asystują przy zawieraniu małżeństwa jedynie tych, z których przynajmniej jedno podlega im w granicach ich okręgu.
Kano 1111 -
§ 1. Ordynariusz i proboszcz, dopóki ważnie sprawują swój urząd, mogą delegować kapłanom i diakonom również ogólne upoważnienie do asystowania przy zawieraniu małżeństw w granicach swego terytorium.
§ 2. Aby delegacja upoważnienia do asystowania przy małżeństwach była ważna, wymaga się, by została przekazana określonym osobom w sposób wyraźny. Delegacja specjalna winna byt dana do określonego małżeństwa, natomiast delegacja ogólna powinna być udzielona na piśmie.
6. Ksiądz spowiadając powinien mieć stułę.
J.