09.01.2009 00:15

Czytajac pytania innych ludzi zwiazane ze spowiedzia mam rozne watpliwosci co do swoich spowiedzi.
A mianowicie dotyczy to wlasciwie mojego dziecinstwa.
W czasie gdy przystepowalam do pierwszej Komunii SW mialam natrectwa religijne, bylam strasznie przerazona tym co dzieje sie w moich myslach wymyslalam Bogu wyzywalam Go choc byla to rzecz ktorej najbardziej nie chcialam. Oczywisc
ie nie spowiadalam sie z tego, bo przeciez tak naprawde to nigdy tak nie myslalam zle o Bogu. Uwazalam ,ze jest to choroba i nie mam na nia wplywu. Pozniej doszedl jeszcze onanizm jak bylam jeszcze dzieckem i tez na poczatku nie spowiadalam sie z tego,bo nawet nie wiedzialam co to jest.

Pozniej kiedy bylam juz bardziej swiadoma zaczelam wyznawac na spowiedzi ten grzech,a pozniej wyznalam,ze wczesniwj tego nie mowilam. Natomiast nic nie mowilam o bluznierstwach,bo myslalam, ze to jest choroba i nie ma co do tego powracac. Jednak sumienie nieraz meczylo mnie i kiedys wyznalam to na spowiedzi.W miedzy czasie kiedys spowiadalam sie i ksiadz powiedzial,ze sie zle spowiadam i dal mi odpuszczenie wszystkich grzechow jakie popelnilam od poczatku zycia. Niedawno na spowiedzi powiedzialam,ze mam natrectwa religijne i czy to jest w ogole grzech. Ksiadz powiedzial,ze w zasadzie nie jest to grzech, ale ze od czasu do czasu powinnam sie ztego spowiadac. To jak to jest jest to grech,czy nie jest? Caly czas chodze do jednego ksiedza do spowiedzi i ksiadz ten powiedzial mi,zebym nie wracala do przeszlosci. A ja nieraz wracam bo boje sie, ze nie wszystkie grzechy mam odpuszczo0ne. Czy to jest skrupulanstwo,CZy nalezy wracac do tych grzechow na spowiedzi ktore sie kiedys popelnilo i nie bylo sie kiedys swiadomym, ze byl to grzech, a obecnie sie juz wie, ze to jest grzech?







































t

Odpowiedź: