Jakub 20.11.2012 21:11

W liście św. Jakuba czytamy (2, 24): "Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary."

Z kolei w liście do Rzymian (3, 28): "Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa"

A w liście do Galatów (2,16): "A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełniania Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiąga usprawiedliwienia."

W jaki sposób słowa św. Jakuba i św. Pawła się uzupełniają (taki jest przypis w przy J 2, 24 w moim wydaniu Biblii), skoro św. Jakub pisze o usprawiedliwieniu z uczynków a św. Paweł o usprawiedliwieniu niezaleznie od uczynków?

Szczęść Boże

Odpowiedź:

Wbrew pozorom wypowiedzi obu Apostołów nie są sprzeczne. Chodzi tylko o rozumienie słowa "wiara". W tradycji biblijnej "wierzyć" nie znaczy tylko przyjąć intelektem jakąś prawdę. Za wiarą idzie konkretna postawa, zawierzenie. No bo  - na przykład - co to za wiara w czyjeś umiejętności jako kierowcy, jeśli nie chcę z nim wejść do samochodu, bo boje się, ze spowoduje wypadek? Albo co to za wiara, że ktoś zna drogę, jeśli dla pewności pytam jeszcze kilka innych osób? Podobnie z wiarą w Boga. Jeśli wierzę, musze też to pokazać swoim życiem, a nie tylko wiarę deklarować.

To dlatego prawdziwe jest i zdanie, że uczynki nie zbawią i bez wiary nie ma zbawienia i zdanie, że wiara musi pociągać za sobą uczynki...

J.