Gość 28.01.2012 21:55
Czy ksiądz albo zakonnik po wystąpieniu ze stanu duchownego może zawrzeć sakramentalne małżeńśtwo? Inaczej mówiąc: Czy celibat obowiązuje na całe życie? Czy w przypadku ślubów czystości zakonnika oznaczają one życie do końca w czystości, czy też uroczystą przysięgę niegrzeszenia w sferze czystości (w tym przypadku otwiera się możliwość zawarcia małżeństwa sakramentalnego dla zakonnika)?
Zakonnika wiążą śluby. Nawet jeśli odchodzi z zakonu. Aby mógł ważnie zawrzeć małżeństwo, musi być przez kompetentnego przełożonego z tych ślubów zwolniony. Samo odejście z zakonu ze ślubów nie zwalnia.
Podobnie jest z kapłanem, który obiecywał żyć w celibacie. Tylko gdyby stwierdzono, że przyjął święcenia nieważnie (na przykład, gdyby przyjął święcenia człowiek nieochrzczony), automatycznie byłby ten ktoś zwolniony z przyrzeczenia celibatu. Inaczej wymagana jest zgoda Stolicy Apostolskiej.
Sprawy te reguluje przede wszystkim Kodeks Prawa Kanonicznego (kanony 290-293)
Kanon 290 - Święcenia raz ważnie przyjęte nigdy nie tracą ważności. Jednakże duchowny traci stan duchowny:
Kanon 291 - Oprócz wypadków, o których w kan. 290, n. 1, utrata stanu duchownego nie niesie z sobą dyspensy od obowiązku celibatu, która udzielana jest tylko przez Biskupa Rzymskiego.
Kanon 292 - Duchowny, który utracił stan duchowny zgodnie z przepisami prawa, traci z nim uprawnienia właściwe stanowi duchownemu, jak również nie podlega żadnym obowiązkom stanu duchownego, z zachowaniem przepisu kan. 291, ma zakaz wykonywania władzy święceń, z zachowaniem przepisu kan. 976, tym samym zostaje pozbawiony wszystkich urzędów, zadań i wszelkiej władzy delegowanej.
Kanon 293 - Duchowny, który utracił stan duchowny, nie może ponownie być włączony do duchowieństwa, chyba że przez reskrypt Stolicy Apostolskiej.