08.06.2004 17:23

Co oznaczała nieczystość dla Izraelitów? W Starym Testamencie mowa o nieczystości spowodowanej np. trądem, dotknięciem zmarłego albo wszelkimi sprawami związanymi z życiem seksualnym. Nie rozumiem zwłaszcza czemu to statnie miałoby powodować nieczystość....

Przepisy dotyczące czystości są dla nas, wychowanych na Nowym Testamencie, niezrozumiałe. Żydzi mieli (i mają) cały system przepisów dotyczących tego, co jest czyste, a co nieczyste. Nie ma to wiele wspólnego z naszym pojęciem czystości moralnej. Nieczystym były pewne rzeczy osoby, rzeczy, czynności czy stany. Kontakt z nimi (lub wykonanie owej czynności) wiązał się z nieczystością rytualną, która uniemożliwiała spełnianie praktyk religijnych. Z tego powodu Żydzi unikali wszystkiego co nieczyste, o czym często wspomina Nowy Testament (np. arcykapłani podczas procesu Jezusa nie wchodzą do pretorium, bo to spowodowałoby ich zanieczyszczenia). Pan Jezus jednak zlikwidował te przepisy. Chrześcijan one już nie obowiązują...

Zobaczmy na przykład Mk 7, 14 - 23:
Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumiejcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!. Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do domu, uczniowie pytali Go o to przysłowie. Odpowiedział im: I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może uczynić go nieczystym; bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka i na zewnątrz się wydala. Tak uznał wszystkie potrawy za czyste. I mówił dalej: Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym.

Dość często czytający Stary Testament zapominają, że dla chrześcijan najważniejsza jest nauka Chrystusa, a nie przepisy Prawa Mojżeszowego. One są ważne jedynie wtedy, gdy inaczej nie uczył nas nasz Zbawiciel...

J.