Józef 15.12.2020 10:11

Jak traktować tzw. "katolickie ruchy charyzmatyczne"? Wiem, że jest moda na takie coś, ale coraz więcej duchownych przed tym przestrzega (ks. Piotr Glas, ks. dr Dariusz Olewiński, ks. Michał Chaciński i naprawde wielu, wielu innych).

Ja sam czuję niepokój widząc to co się tam dzieje. Napisze brutalnie: to nie jest katolicyzm! To zupełnie nie pasuje do naszej teologii! Nie dostrzegam tam tego piękna, powagi i dostojeństwa, jakie widze w Tradycji Katolickiej...

Nie podoba mi się to...

Zaznaczę, że chodzi mi tutaj m.in o działalność Marcina Zielińskiego (ale też jemu podobnych). Podobno organizuje on mieszane spotkania katolicko-protestanckie gdzie promuje literaturę zielonoświątkowców wśród katolików. Jest hołubiony zwłaszcza przez portal "Deon",

https://deon.pl/kosciol/marcin-zielinski-na-cenzurowanym-w-gliwicach-dlaczego,726108

a świadectwa o nim (w tym ludzi którzy mieli z nim styczność można przeczytać tutaj:

https://zwiedzeni.pl

Nie wierzę, że działalność jemu podobnych nie stanowi zagrożenia dla wiary!

Odpowiedź:

Dobrze prowadzona grupa odnowy w Duchu Świętym na pewno nie jest żadnym zagrożeniem dla wiary, wręcz przeciwnie. Trzeba tylko, by jej liderzy, kapłani się nią opiekujący, w obdarowaniu różnorakimi darami zachowali na tyle pokory, by nie wynosić się nad innych, a przez pychę nie uznać, że są "lepszym Kościołem". Taka pokusa nazywania siebie lepszym Kościołem nie dotyczy zresztą tylko wspólnot odnowy w Duchu Świętym, ale może się zdarzyć w każdej wspólnocie.

Patrzę na ten ruch jako na pewno bogactwo. Podobnie zresztą widzę inne wspólnoty, inne ruchy. Nie wszystko jest dla mnie, nie we wszystkim dobrze bym się czuł, ale to nie znaczy, ze inni nie mogą przez te wspólnoty zbliżać się do Boga. Jak nie wymagam, by nie mnożyć zakonów i zgromadzeń, zwłaszcza żeńskich, i uznaję, że każdy może realizować swój charyzmat tak, jak go odczytał, tak nie przeszkadzają mi różne ruchy w Kościele. Byle zachowywały w pokorze jedność z całym Kościołem.

J.