Anna 18.06.2009 22:32

Szczęść Boże!
Bardzo prosze o interpretacje fragmentu Pisma Świętego:
1 Kor 14,24-25: Gdy zaś wszyscy prorokują, a wejdzie [podczas tego] jakiś poganin lub człowiek prosty, będzie przekonany przez wszystkich, osądzony i jawne staną się tajniki jego serca; a tak, upadłszy na twarz, odda pokłon Bogu, oznajmiając, że prawdziwie Bóg jest między wami.
Domyślam się,że fragment ten mówi o darze widzenia czyichś grzechów, ale proszę o bliższe wyjaśnienie tego zagadnienia. Dziękuję i pozdrawiam. A

Odpowiadający nie bardzo wie co napisać.... Chyba tylko to, że św. Pawłowi - ogólnie - chodzi o to, żeby z darów Ducha Świętego korzystać mądrze. Proszę zwrócić uwagę: wiersz 22 stoi w sprzeczności z tym, co napisano w wierszu 23-25. W 22 mówienie językami jest dla niewierzących, w 23, że chrześcijanie mogą być w takim wypadku uznani za szalonych. I odwrotnie, w 22 jest mowa, że proroctwo jest dla wierzących, ale w 24-25 tłumaczy, że może być i dla niewierzących. Dla odpowiadającego wniosek jest jasny: trzeba trzymać się nie sztywno jakichś rytuałów, ale myśleć co się robi...

J.