wierząca 17.06.2009 11:12

Wiem, że to pytanie już tutaj padało, jednak bardzo bym prosiła o pomoc. Planuję zrobić operację plastyczną nosa i jestem ciekawa czy to ciężki grzech. Nie kieruję się próżnością, to nie jest moja zachcianka, po prostu nie potrafię żyć ze swoim długim nosem. Nie potrzebuję akceptacji innych osób, chcę
zrobić operację tylko dla siebie, bo wiem że to jest mi bardzo potrzebne. Jestem rozdarta tak bardzo marzę o operacji, ale jednocześnie nie chcę obrazić Boga. Bóg zawsze był, jest i będzie w moim sercu, ale boję się że robiąc operację popełniam wielki grzech. W końcu zmieniam wolę Bożą, okaleczam własne ciało. Nie wiem co mam robić. Była mowa o tym że jeżeli ktoś ma bliznę to operacja jest dopuszczalna, ale dla mnie mój nos także szpeci całą moją twarz i nie ma w tym przesady. Nie chce żeby mój nos był idealny, jak już wcześniej mówiłam nie kieruje mną próżność. Chociaż mam lekkiego garba nie będę go usuwać, chce zoperować tylko część chrzęstną przy znieczuleniu miejscowym.Czy to grzech że chce pozbyć się kompleksu, że chcę zaznać odrobinę szczęścia. Los do tej pory mnie nie oszczędzał (pochodzę z rodziny patologicznej, przeszłam kilka chorób). Czy nie mogę pozwolić sobie na odrobinę radości, nie obrażając przy tym Boga. Operacje są dopuszczalne jeżeli ratują życie, a ta korekta może pomóc mojemu zdrowiu psychicznemu. Bardzo proszę o zrozumienie i dobrą radę. Proszę tylko nie pisać żebym udała się do psychologa, bo już tego próbowałam.

Odpowiedź: