qwertyuiop
28.02.2008 22:08
1.” Córko moja, mów światu całemu o niepojętym miłosierdziu moim. Pragnę, aby Święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar;”
Czy trzeba w tym dniu koniecznie iść do spowiedzi, czy jeśli było się wcześniej i niema się grzechu ciężkiego, to czy wystarczy sama komunia? I czy można ten odpust ofiarować za osobę zmarła? Czy wystarczy uczynić rzeczywiście tylko co tu napisano, czy coś oprócz tego i czy jeśli ktoś ma jakiś grzech lekki może dostąpić odpustu?
2.Zadawałem tu pytanie o wstydliwość wiary nie dostałem na nie jeszcze odpowiedzi, ale nie o to mi chodzi. Jeśli poszedłem do spowiedzi wyznałem grzechy, ale dalej wstydzę się okazywać wiarę czy później mogę przyjmować komunie czy już raczej nie?
3.Spowiadam się zazwyczaj podczas rekolekcji, z uwagi na to że są tam obcy księża których nie znam, więc do Komunii też rzadko przystępuje. Do kościoła chodzę i staram się zawsze w każdą niedziele być, ale nie przyjmuje komunii, czy takie postępowanie nie jest grzechem/złem. Chodzi mi o to że jestem na mszy na której nie przyjmuje komunii.
Odpowiedź:
1. W dekrecie, w którym zdecydowano o odpuście czytamy:
Udziela się odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę “Ojcze nasz” i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. “Jezu Miłosierny, ufam Tobie”).
Udziela się odpustu cząstkowego wiernemu, który — przynajmniej z sercem skruszonym — skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań.
Ponadto marynarze, którzy wykonują swoje obowiązki na niezmierzonych obszarach mórz; niezliczeni bracia, których tragedie wojenne, wydarzenia polityczne, uciążliwe warunki naturalne i inne podobne przyczyny zmusiły do opuszczenia rodzinnej ziemi; chorzy i ich opiekunowie oraz ci wszyscy, którzy z uzasadnionej przyczyny nie mogą opuścić domów lub wykonują pilnie potrzebne zadania dla dobra społeczności, mogą uzyskać odpust zupełny w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, jeśli wyrzekając się całkowicie jakiegokolwiek grzechu, jak to zostało powiedziane powyżej, i z zamiarem spełnienia — gdy tylko będzie to możliwe — trzech zwykłych warunków, odmówią przed świętym wizerunkiem naszego Pana Jezusa Miłosiernego modlitwę “Ojcze nasz” i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. “Jezu Miłosierny, ufam Tobie”).
Gdyby nawet to nie było możliwe, tego samego dnia będą mogli uzyskać odpust zupełny ci, którzy duchowo zjednoczą się z wiernymi, spełniającymi w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu otrzymania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu modlitwę, a wraz z nią cierpienia spowodowane chorobą i trudy swojego życia, podejmując zarazem postanowienie, że spełnią oni trzy przepisane warunki uzyskania odpustu zupełnego, gdy tylko będzie to możliwe.
Mowa jest więc o zwykłych warunkach odpustu, a te nie domagają się spowiedzi w ten sam dzień, ale trwania w łasce uświęcającej.
2. Odpowiedź już jest. Szkoda się powtarzać.
3. Do spowiedzi trzeba chodzić tak często, by nie trwać w grzechu ciężkim.
J.