Zeroman 21.08.2007 08:08
Szczęść Boże.
1. Czy osoba, która uzyskała odpust zupełny, uniknie kar czyśćcowych?
2. Jednym z warunków odpustu zupełnego jest "modlitwa według intencji Ojca Świętego". Co to dokładnie znaczy? Czy Papież wyznacza np. na dany rok konkretną intencję, czy po prostu chodzi o modlitwę za niego? Dziwne to sfrormułowanie, niejasne.
3. Czy można uzyskać odpust "na zapas", dla grzechów które mogą być popełnione w przyszłości?
4. Czy szkodzenie - dobrowolne i częściowo świadome - własnemu zdrowiu,
zwłaszcza poprzez nadużywanie używek, jest grzechem i jeśli tak, to jakim - jakie jest moralne usprawiedliwienie ewentualnej grzeszności
takiego postępowania (nie wiem, czy Pismo mówi cokolwiek na ten temat)?
5. Czy może być dobrym katolikiem osoba, której poglądy w niektórych zagadnieniach są dokładnie sprzeczne z nauczaniem Kościoła (a zwłaszcza ceni sobie osobistą wolność w prywatnych sprawach i nie bardzo jej się
uśmiecha podporządkowywać w tych kwestiach Kościołowi), ale stara się być pełna miłości dla bliźnich?
Pozdrawiam!
Odpowiedź:
2. Papież co miesiąc podaje intencje modlitwy. Ogólną i misyjną. Oczywiście jest to robione ze sporym wyprzedzeniem. Starając się o odpust nie trzeba tych konkretnych intencji znać. Wystarczy wzbudzić w sobie intencję, że modlimy się o to, o co papież prosił...
3. Nie. Tak jak na zapas nie można się wyspowiadać. "Zapasem", który może nam pomóc w dniu sądu mogą być nasze dobre czyny. Pan Jezus mówił, ze mamy gromadzić skarby w niebie...
4. Szkodzenie sobie na zdrowiu jest grzechem w takim stopniu, w jakim rzeczywiście szkodzi zdrowiu. Np. co innego gdy ktoś pali dwa papierosy tygodniowo, a co innego gdy pali 20 papierosów dziennie. Co innego, gdy pali osoba zdrowa, co innego gdy palącym jest ktoś, komu wskutek palenia grozi amputacja...
5. To zależy co znaczy 'osobista wolność w prywatnych sprawach". Jeśli ktoś uważa, że taką sprawa jest bicie żony, to oczywiście dobrym chrześcijaninem być nie może. Jeśli to kwestia tego, czy ktoś odmawia różaniec czy nie, to nie ma problemu...
Jeszcze jedno, na marginesie. Tak naprawdę w wierze zawsze najważniejsza jest nie tyle wierność takim czy innym zasadom, ale więź z Bogiem. Wierność głoszonym przez Chrystusa zasadom z tej więzi powinna wynikać. Kiedy jednak redukuje się wiarę do wyznawanych zasad, wtedy odbiera się jej coś najcennieszego i najpiękniejszego...
Tylko z pozoru powyższe luźno wiąże się z Twoim pytaniem. Jest to bowiem wskazanie pewnej drogi: buduj swoją moralność nie na sobie, nie na nauczaniu Kościoła, ale na osobowej więzi z Bogiem. Wtedy zobaczysz, że zasadom głoszonym przez Kościół bliżej do Biga, niż Ci się wydawało...
J.
