pytak 07.06.2006 12:07

Jak Bóg mógł zezwalać/usprawiedliwiać grzech? Przecież grzech jest grzechem i zawsze wyrządza krzywdę. Rozumiem, że ST nie jest ostateczną wykładnią. Rozumiem, że może tam czegoś brakować, ale jak może zło zostać usprawiedliwione? Jeżeli "Pan jest dobrym Pasterzem" i "wiedzie mnie po właściwych ścieżkach" - to po jakich wtedy wiódł - po manowcach? Grzech to przecież manowce. (ad. odpowiedzi na pytanie pytajenki z 26.04.06). A może Pan Bóg nigdy się do nikogo słowem nie odezwał, a prorocy spisali w ST własne poglądy, które wydawały im się słuszne, i włożyli je tylko Panu Bogu w usta, poczytując swoje własne myśli za Jego natchnienie? Nie może do mnie dojść, że Pan Bóg może zmienić zdanie, skoro jest niezmienny, a zwłaszcza w takiej kwestii. Zaczynam powoli odrzcuać Stary Testament i traktować go jako mitologię. Czy ktoś mi to może wyjaśnić?

Odpowiedź: