ania 29.05.2006 21:30

Kończę właśnie studia, mam kochającego chłopaka, z którym jestem już blisko pięc lat. Planujemy się pobrac w niedalekiej przyszłości, marzymy o dzieciach i spokojnym, wspólnym życiu. Jest on dla mnie kimś naprawdę ważnym, trudno jest mi wyobrazic sobie życie bez niego. Ale pojawiła się przeszkoda - zaczęłam myślec o wyborze życia zakonnego, te myśli nachodzą mnie same, nie ukrywam, że mnie przerażają, nawet nie ze względu na mnie samą, mimo że czuję się tym bardzo poraniona, ale ze względu na mojego przyjaciela, nie wiem, czy to rzeczywiście powołanie, czy może lęk przed dorosłym życiem, pragnienie schowania się przed światem, zabezpieczenia własnej przyszłości. Jestem osobą nieśmiałą, niepewną siebie, nie mam pomysłu na to, co chciałabym dalej robic, chyba nie wierzę że cokolwiek potrafię. A może naprawdę Pan Bóg mnie wzywa? Jak mam rozeznac swoje powołanie i co zrobic, żeby nikogo nie zranic?

Odpowiedź: