02.04.2006 12:38

"Najpierw wyznaję, że Boga, początek i koniec wszechrzeczy, można poznać w sposób pewny, a zatem i dowieść Jego istnienia, naturalnym światłem rozumu w oparciu o świat stworzony, to jest z widzialnych dzieł stworzenia, jako przyczynę przez skutki.

Po drugie: zewnętrzne dowody Objawienia, to jest fakty Boże, przede wszystkim zaś cuda i proroctwa, przyjmuję i uznaję za całkiem pewne oznaki Boskiego pochodzenia religii chrześcijańskiej i uważam je za najzupełniej odpowiednie dla umysłowości wszystkich czasów i ludzi, nie wyłączając ludzi współczesnych. "

z przysięgi antymodernistycznej

Czy to znaczy żę Kościół wierzy (lub wierzył) że istnienie Boga można dowieść?

Przysięga modernistyczna to dziecko swoich czasów, poczucia zagrożenia ze strony tzw. modernistów. Jednak Kościół rzeczywiście wierzy w możliwość poznania Boga dzięki światłu naturalnego rozumu. To dogmat przyjęty podczas Soboru Watykańskiego I.

W Katechizmie Kościoła Katolickiego (36) tak sprawa została przypomniana:

"Święta Matka Kościół utrzymuje i naucza, że naturalnym światłem rozumu ludzkiego można z rzeczy stworzonych w sposób pewny poznać Boga, początek i cel wszystkich rzeczy" Bez tej zdolności człowiek nie mógłby przyjąć Objawienia Bożego. Człowiek posiada tę zdolność, ponieważ jest stworzony "na obraz Boży".

Dogmat ten przyjęto go na podstawie tego, co napisano w Piśmie. Np. św. Paweł na poczatku listu do Rzymian (1, 18-20). Mamy też bardzo ciekawy tekst w Księdze Mądrości (13, 1-5):

"Głupi już z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy, lecz ogień, wiatr, powietrze chyże, gwiazdy dokoła, wodę burzliwą lub światła niebieskie uznali za bóstwa, które rządzą światem. Jeśli urzeczeni ich pięknem wzięli je za bóstwa - winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca, stworzył je bowiem Twórca piękności; a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw - winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę".

J.