25.06.2005 14:15

Może to głupio zabrzmi albo dziecinnie bo to wszyscy dziś robią, ale ja miałam takie postanowienie ze nigdy nie ściągam na sprawdzianach. A dzis to złamałam i mam wyrzuty sumienia - ogromne! Za duza stawka wchodziłą w grę, jeden egzamin a gdybym nie zdała to całe plany wakacyjne ległyby w gruzach. Nie chcę miec zafaszłowanej relacji z Panem Bogiem i powiedziec "postanawiam poprawę" podczas gdy nie zrobię nic. Pytanie jest takie: czy aby żal był prawdziwy musze zrezygnowac ze skutkw grzechu, tzn. przyznac się do ściągania, czy wystarczy jeśłi np.sama nauczę się tego materiału tak żebym naprawdę umiała to co było na egzaminie?

Tego typu dylematy powinien rozstrzygać spowiednik... Ale rozważmy sprawę:

Na czym polega zło ściągania? Po pierwsze na nieuczciwości. Człowiek uczy się kombinowania, a nie rzetelnej pracy. Po drugie przechodzi przez sito egzaminu, przez które przejść nie powinien. W pewnych wypadkach może to być bardzo niebezpieczne (np. niedouczony lekarz) czy dla innych bolesne (np. niedouczony adwokat). Po trzecie, w wypadku egzaminu na uczelnię, może dać miejsce Tobie, a nie komuś, kto opanował wiedzę lepiej. Nie jest jednak powiedziane, że automatycznie byłby lepszym studentem (a potem fachowcem) od Ciebie.

Z tej perspektywy jednorazowe ściąganie nie jawi się jako jakieś poważne wykroczenie. Skoro to było pierwszy raz, to prawdopodobieństwo, że nauczysz się nieuczciwości nie jest wielkie. Jeśli nie był to egzamin sprawdzający Twoje kompetencje do wykonywania zawodu czy nabyte umiejętności (na prawo jazdy), to swoją niewiedzą wielkiej krzywdy innym nie wyrządzisz.

Jak napisano, tego typu dylematy najlepiej rozpatrywać ze spowiednikiem. Odpowiadającemu wydaje się jednak, że nie ma potrzeby przyznawania się do ściągania. Chyba też nie trzeba, żebyś teraz jeszcze raz uczyła się tego, czego na egzaminie nie umiałaś (chyba że jak napisano wyżej, chodzi o jakąś ważną wiedzę). Po prostu mądrzejsza o tę jedną lekcję staraj się już nigdy tak nie postępować...

J.