anonim 21.10.2003 23:25

Dlaczego patrzenie na kobiece ciało jest przez Was uważane za grzech ciężki, jeśli towarzyszy mu podniecenie, skoro nawet onanizm nie wszyscy księża uważają za grzech ciężki, a masturbacja jest chyba większym przewinieniem niż nawet typowe „pożądliwe patrzenie na kobietę”? Jeszcze rozumiem, jak ktoś kupuje specjalnie magazyn dla mężczyzn z gołymi paniami właśnie po to, by wywołać u siebie podniecenie. Ale są takie sytuacje w życiu codziennym, kiedy erekcja jest tylko efektem ubocznym patrzenia. Jeśli np. stoi się w autobusie, a obok siedzi ładna kobieta w bluzce z głębokim dekoltem, to trudno choć kilka razy nie zerknąć na odsłonięty biust. Z własnego doświadczenia wiem, że gdy patrząc na kobietę pilnuję się, żeby nie wywołać u siebie erekcji, to ona często występuje właśnie dlatego, że myślę o „tej” części ciała. Poza tym przecież erekcja w takich sytuacjach często jest po prostu słaba i ledwie odczuwalna dla mężczyzny. Moje zdanie jest takie: jeśli zaczynając patrzeć się na kobietę nie mam intencji wywołania podniecenia, ale erekcja później jednak wystąpi, to nie jest to grzech, a już na pewno nie ciężki pod warunkiem, że moja główna uwaga nie skupi się odtąd na przyjemności seksualnej a nie nie walorach estetycznych kobiecego ciała. Po prostu wydaje mi się, że w takich sprawach trzeba podchodzić trochę z rozsądkiem, a nie panikować przy najmniejszych objawach erekcji. Mam rację?

Odpowiedź: