Gość 27.01.2012 18:10

Szczęść Boże-moje pytanie dotyczy grzechu przeciwko Duchowi św. przyznam się, że nigdy nie starałam się dowiedzieć jakie grzechy do nich zaliczamy. Otóż po rozwodzie żyjąc jako osoba wolna grzeszyłam z mężczyznani a po każdym zakończeniu znajomości chodziłam do spowiedzi mając świadimość,że z następnym będzie ten sam scenariusz.Po kilku latach zostałam wdową i stałam się bardziej pobożną.Poznając wdowca postanowiłam sobie,że do tej praktyki już nie wrócę-i tu kolejna porażka, mężczyzna nalegał więc pomyślałam to przecież kilka miesięcy a potem spowiedż przedślubna i już nie będzie to grzechem.chciałam przechytrzyć Pana Boga i nie udało się ślubu nie było.To samo powtórzyło się kolejny raz. Obecnie jestem 6-lat po ślubie kościelnym i od tamtego czasu porządkuje moje sumienie.Dziś wyczytałam w internecie , że planując grzech bo mogę się z niego wyspowiadać jest grzechem przeciw Duchowi św.który nigdy nie bedzie odpuszczony. Jestem zdruzgotana proszę o odpowiedż.dziękuje.

Odpowiedź:

Istotą grzechu przeciwko Cuchowi Świętemu jest zamykanie się na Bożą łaskę, zamykanie się na wezwanie do nawrócenia. Taka postawę przyjęli swego czasu ci, którzy zarzucali Jezusowi, ze wypędza złe duchy mocą Belzebuba, władcy złych duchów. I wtedy właśnie Jezus wypowiedział to straszne ostrzeżenie o grzechu przeciwko Duchowi Świętemu. Taka postawę przyjmuje człowiek planujący grzech z myślą o możliwości spowiedzi. Tak robi ktoś, kto rozpacza tak bardzo jak Judasz, ze nie próbuje się nawrócić.

Pani jednak podjęła trud nawrócenia. I to nie od wczoraj. Od dłuższego czasu - jak to Pani napisała. Znaczy, że nie zamyka się już Pani na Boga, nie drwi z Jego łaskawości. Tamte dawne grzechy nie okazały się postawą, w której by Pani tkwiła do dziś. Dlatego proszę się nie bać, że z powodu tego, co było dawniej, klamka zapadła, a Pani już jest potępiona. Skoro tamto zło Pani przezwyciężyła, skoro Pani szczerze żałowała i się spowiadała, to teraz jest już Pani na drodze do życia wiecznego...

Proszę zobaczyć też TUTAJ

J.