aga 30.01.2010 20:36

Poznałam mężczyznę, który niestety jest rozwiedziony. Żona go zdradzała, on chciał jej wybaczyć i ratować małżeństwo, ona odmówiła, bo twierdzi, że go nigdy nie kochała. Nie szanowała ani jego ani jego rodziców, ani te aktu dopełniającego małżeństwo. Ich małżeństwo trwało 2 lata. On jest odpowiedzialnym, kochającym mężczyzną, uczciwym wobec mnie, szanującym mnie i moich rodziców. Dlaczego więc wg Kościoła Katolickiego nie mamy prawa być szczęśliwi, nie możemy przystępować do Sakramentów Świętych? Mnie to bardzo boli, jego też: najbardziej boli mnie to, że mordercom się przebacza, a nam nie, mimo iż nie widzę niczego złego w życiu w Miłości, wierności i szacunku. Poznaliśmy się po rozwodzie, małżeństwo nie zostało rozbite z mojego powodu. Niestety najprawdopodobniej nie uzyskamy unieważnienia, iż jest mało świadków i dowodów, a przede wszystkim zdrada małżeńska nie jest wliczana jako powód do uzyskania owego unieważnienia. Co ja mam w takiej chwili zrobić? Próbowałam znaleźć w Piśmie Świętym i niestety znalazłam wiele rozbieżności. Ja go bardzo kocham on mnie też, ale niestety prawda jest taka, że oboje zawsze będziemy żyli w poczuciu że jesteśmy gorsi. On próbował uzyskać radę księdza, ten niestety nie wykazał się żadnym zaangażowaniem, podsumowując iż ma żyć do końca w samotności. Tak jest najłatwiej. Dlaczego do końca życia i pewnie później też mamy ponosić odpowiedzialność za to, że nie z jego winy małżeństwo się rozpadło. Chociaż zdaje sobie sprawę, że wina leży gdzieś pośrodku, to nie on zdradzał perfidnie, lecz próbował ratować, bo sam uważa, że małżeństwo to świętość co i ja podzielam. Żadna instytucja Kościoła Katolickiego nie próbuje nam pomoc. Do końca życia będziemy przeklęci, i jeśli szczęśliwie się wszystko potoczy nasze dzieci też będą to odczuwały; Chociaż teoretycznie w niczym nie będziemy gorsi, bo szanujemy siebie, dużo rozmawiamy i zawsze potrafimy się dogadać a przede wszystkim bardzo się kochamy. Czy takie małżeństwo może zostać unieważnione. Ja wiem, że pewnie nie dostane odpowiedzi, nigdzie nie dostaniemy, bo każdy w tej kwestii jest powściągliwy, co poniekąd rozumiem, ale po każdej kolejnej lakonicznej dwu zdaniowej odpowiedzi człowiek przestaje się łudzić, że kogokolwiek jeszcze obchodzi. Pozdrawiam serdecznie

aga

Odpowiedź: