06.09.2008 21:08
Mam dwa pytania:
1) Czy jest grzechem unikanie osoby,której się nie lubi? Chodzi o unikanie z tego powodu, że jeśli sie z nią spotykam, to trudno mi powstzrymać się od sprzeczania sie z nią.
2) Opowiadając o czymś w chwilę po wypowiedzeniu pewnego zdania, uświadomiłam sobie, że jednak tak nie było (powiedziałam, że wyrzuciłam pewną rzecz, a ja ją po prostu odłożyłam gdzieś). To nie była sprawa istotna dla całego opowiadania - sens był taki o jaki mi chodziło tzn. że ta rzecz mnie w ogóle nei zainteresowała. Ale czy to było kłamstwo?
I ogólnie: czy jeśli powiem coś i po chwili uświadomię sobie, że to nie była prawda (choć w chwili wypowiadania słów nie miałam tej świadomości) to jest to grzech kłamstwa?
Odpowiedź:
2. Trudno sprawy oceniać, gdy się nie wie o co chodzi. Jeśli np. opowiadasz koleżankom o zabawie sprzed lat i mówisz, że wyrzuciłaś już tę sukienkę w której jesteś na zdjęciu, a potem sobie przypominasz, że może jednak została w szafie, to nie jest to sprawa istotna. Jeśli np. mówiłabyś spowiednikowi, że wyrzuciłaś pornografię z której korzystałaś, a potem byś sobie przypomniała, że tylko ją odłożyłaś na szafę, to jednak jest to pewna ważna różnica...
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
