ala 24.04.2008 15:12

Mam taki problem mój kuzyn ma ślub cywilny z matką swojego najmłosdszego dziecka. Wychowują trójkę dzieci (wszytkie dzieci mają inne matki). Problemów jest kilka:
1.Czy ksiądz może odmówić im ochrzeczenia dzieci?
2. Średnia dziewczynka wkrótce, w czerwcu, skończy 7 lat, jest to wiek "używania rozumu", czy będą problemy z jej ochrzczeniem. Nie wiem np jakieś przygotowania, egzaminy, byłby to problem, bo mała ma obniżony poziom intelektualny.
3. Kolejny problem, to ta dziwewczynka do 3,5 roku życia mieszkała z matką, prawdopodobnie nie była wtedy ochrzczona,ale takiej pewności nie ma, czy nie ma konieczności sprawdzenia tego? W jaki sposób?
4. Czy matka biologiczna tej dziewczynki musi wyrazić zgodę na chrzest? (jest katoliczką, ale rzadko bywa trzeźwa). Jeżeli wystarczy tylko ojciec, to czy tę matkę należy powiadomić o chrzcie? (Ma odebrane prawa rodzicielskie). Ojciec dziecka nie chce tego z wyżej wymienionych powodów.
5. Która matka powinna być wpisana w księgi parafialne ta, która urodziła, czy ta która wychowuje? Pytanie dotyczy też udziału matki wychowującej w obrzędzie chrztu. Zapewne ta dwójka dzieci będzie ochrzczona razem, więc mała zauważyła by różnicę.
6.Nasz proboszcz jest u nas od niedawna, może nie wiedzieć o tym, że te dzieci mają różne matki i dziewczynka mieszka z ojcem dopiero od 4roku życia. Czy powinnam go o tym poinformować. Głównie o tym,że dziewczynka mieszkała z matką i są wątpliwości, czy była ochrzczona. Czułabym się jak donosiciel, ale z drugiej strony sakrament chrztu to poważna sprawa i może być udzielony tylko raz. Nie może być tak, że najpierw ochrzci mamusia potem tatuś, bo się dogadać nie potrafią.

1. Rodzice muszą gwarantować chrześcijańskie wychowanie dzieci. Tylko ze względu na ich wiarę udziela się dzieciom chrztu. Jeśli rodzice żyją bez ślubu, a nie ma ku niemu obiektywnych przeszkód, mogą być problemy...

2. Rzeczywiście, dziecko które kończy 7 rok życia traktowane jest w sprawie sakramentów jak dorosły. W tym konkretnym wypadku (obniżony poziom intelektualny, a więc pytanie o możliwość wystarczającego używania rozumu) trzeba wszystko ustalić z proboszczem...

3. Dziecko powinno być chrzczone w parafii, gdzie mieszkają jego rodzice. Trzeba by więc zapytać w tej parafii, czy nie ma jej w spisie ochrzczonych. Gdyby nic nie znaleziono, można przesłuchać ewentualnych świadków (to już zadanie księdza), a więc także matkę dziewczynki...

4. Prawo stanowi (kanon 868§ 1)

Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:

1° aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;

2° aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.

5. Wpisu w księgach parafialnych dziecko nie widzi.... Do księgi należy wpisać zarówno rodziców naturalnych jak i tych, którzy dziecko adoptowali. W prawie tak to ujęto (kanon 877§ 3).

W wypadku dziecka adoptowanego należy wpisać nazwiska adoptujących oraz - przynajmniej jeśli tak czyni się w akcie cywilnym regionu - nazwiska rodziców naturalnych, zgodnie z §§ 1 i 2, przy uwzględnieniu przepisów Konferencji Episkopatu.

6. O wszystkich sprawach dotyczących dziewczynki trzeba koniecznie powiedzieć proboszczowi. Nie jest to żadne donosicielstwo. Po prostu jemu wiedza o stanie faktycznym jest potrzebna. Po to, by mógł wszystko zrobić roztropnie, zgodnie z prawem.

J.