aga 10.01.2007 18:21

1. Czy to prawda, że człowiek może zostać opętany tylko wtedy kiedy dobrowolnie się na to godzi?
2. Wtedy Jan rzekł do Niego: "Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził z nami." Lecz Jezus odrzekł: "Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami." (Mk 9:38-9)
Dlaczego Chrystus nie zakazał tym ludziom odprawiania egzorcyzmów? Przecież nie mieli oni pozwolenia Chrystusa, a tylko z pozwoleniem I mocą Chrystusa można wypędzać złe duchy? Koś może powiedzieć, że cytat ten usprawiedliwia istnienie świeckich egzorcystów, którzy powołują się na Chrystusa. Jak mamy więc go rozumieć? W końcu w Biblii jest również inny cytat, który mówi o tym, że ktoś próbował rozkazywać dla złego ducha powołując się na imię Chrystusa, ale zły duch im odpowiedział, coś w stylu ,,Znam Jezusa, a wy coście za jedni?” I dotkliwie ich pobił. Jak więc mają się do siebie te dwa cytaty?

3. W którym właściwie momencie szatan oszukał Adama I Ewę w Edenie? Przecież powiedział im, że podobnie jak Bóg będą znali dobro I zło I tak też się stało. O co też chodziło mu mówiąc, że I tak nie pomrą? Czy chodziło mu o życie doczesne na ziemi, bo jeśli tak to faktycznie skłamał czy też o życie wieczne? Bo jeśli o wieczne to przecież nie mamy pewności czy ktoś umrze, czyli pójdzie do piekła. Może wszyscy pójdą do Nieba, w końcu po to Chrystus zstąpił na ziemię. Więc w którym miejscu obecne jest kłamstwo szatana?

4. Czy jeśli ktoś kiedyś nieświadomie bądź w żartach wypowiadał słowa w stylu ,,Idź do diabła” do drugiej osoby to czy mogło to w jakiś sposób zaszkodzić tej osobie bądź osobie, która to wypowiadała?

Odpowiedź: