Smutny 26.11.2006 14:00
Witam
Ostatnio mam dylemat związany z miłością do pewnej dziewczyny. To cudowne doznanie wyobrażać sobie siebie przy niej. Obawiam się, że moje uczycie do niej jest silniejsze od uczucia do pana Boga. Bóg jest dobry i sprawiedliwy, ale jest też niewidzialny. Dziewczyna jest materialna i w swoim istnieniu oczywista, i choć nie tak jak pan Bóg również dobra (od strony etycznej). Czy grzeszę myśląc o niej więcej niż o swoim Zbawcy? Jak według Pana powinienem do tego problemu podejść? Czy miłość do drugiego człowieka może być sprzeczna niż miłość do Boga?
Odpowiedź:
Prawdziwa miłość do człowieka nie jest przeciwna miłości do Boga. To że o swojej ukochanej myślisz nie jest niczym złym. Musisz tylko uważać, by miłość do kobiety nie zepchnęła Cię z drogi miłości Boga. Podobne dylematy to codzienność chrześcijańskiego życia: pracując muszę pamiętać, by pieniędzy nie stawiać nad Boga, ucząc się, by nie zaniedbywać przy tym spraw religijnych...
J.
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
