M.M. 22.09.2006 23:44
Mam świadomośc swej, słabości, małości i niewiedzy, czuje pokore wobec 2 tys. lat chrześcijaństwa oraz uznaje autorytet Kościoła.
Jezeli jednak uznaję (odczuwam), ze coś jest grzechem nie z własnego wewnętrznego przekonania, ale uznaję to, ze tak powiem "na ślepo" za autorytetem Koscioła, bo Kościół tak naucza, to czy to cos niewłasciwego?
Inaczej mówiąc: nie uwewnetrzniam nakazu, ale uznaję nauke Koscioła w tej sprawie, to czy to jest złe?
Mam skłonności homoseksualne, znam naukę Koścoła w tej sprawie, uznaję, ze popełniam grzech wynikający z moich skłonności, ale uważam tak, nie z wewnętrznego przekonania, tylko dlatego, że Kosciół tak naucza, a ja uznaję jego autorytet.
Co w takiej sytuacji? Jak by ksiądz to ocenił?
Odpowiedź:
Jeśli ktoś nie zgadza się w wewnętrznie z nauką Kościoła, ale jest jej posłuszny, to nie moża mówić o żadnym grzechu. Może tylko warto próbować odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego Kościół tak a nie inaczej uczy...
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
