Piotr i Teresa 06.06.2005 15:31
Interesuje nas pewna kwestia i spojrzenie Kościoła na istotny dla nas problem. Otóż jesteśmy młodymi ludźmi (po 25 lat), myślimy o małżeństwie i chcielibyśmy by było sakramentalne (oboje jesteśmy katolikami). Jednak w naszych rozmowach o przyszłości pojawia sie wspólne pragnienie nieposiadania dzieci. Czy takie nastawienie nie jest umozliwia nam przypadkiem mozliwości przyjęcia sakramentu małżeństwa w KOściele katolickim? Jeśli tak, to czy dwoje wierzących ludzi może żyć TYLKO w małżeństwie cywilnym? Czy nie wzięcie "ślubu kościelnego" jest grzechem? Co nam pozostanie, bo zdania raczej nie zmienimy? Dodam, że wyrzeknięcie się własnych dzieci nie płynie z niechęci do nich czy z pragnienia wygodnego życia. Po prostu rozeznajemy, że nasze powołanie jest inne niż rodzicielskie.
Odpowiedź:
2. Trwnie w związku niesakramentalnym uniemożliwia przyjmowanie sakramentów.
3. Jeśli rozeznajecie, że waszym powołaniem jest co innego niż rodzicielstwo, to zupełnie niepotrzebnie chcecie zawrzeć związek małżeński. Pierwszym powołaniem małżonków jest bowiem zrodzenie i wychowanie potomstwa...
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
