Teresa 26.04.2005 15:09
Jestem wierząca, ale nie potrafię zrozumieć sytuacji w jakiej jestem. Przez całe życie szukałam mojej drugiej połowy i pragnęłam miec rodzinę męża i dzieci. Modliłam się o to gorąco przez kilkanaście lat. Dopiero w wieku 40 lat spotkałam mojego męża, ale ciężko mi żyć wiedząc, że nie mam dzieci. Trudno mi pogodzić się z tym faktem i zadaje sobie pytania co powinnam zrobić wcześniej i gdzie był mój błąd i czy on naprawdę był.
Odpowiedź:
Odpowiadający nie potrafi na to pytanie odpowiedzieć. Prawdę zna Bóg i być może Ty. Najprawdopodobniej jednak nie było w tym żadnej Twojej winy. Tak po prostu miało być. Chyba należy na sprawę spojrzeć jako na krzyż: to cierpienie może być wezwaniem do większej mołości (może adopcja, może jakaś służba na rzecz bliźnich)...
J.
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
