Michał 25.10.2023 14:48

Zauważyłem pewien znak w Słowie Bożym, wskazujący na to, że Pan Jezus jest Bogiem. Chciałem właśnie Pana zapytać, czy jest to dobre spostrzeżenie, że rzeczywiście mogłaby być to celowa wskazówka dana przez Pana Boga w Słowie ST i NT, aby można było wierzyć, że Pan Jezus jest Bogiem. Przechodząc do tych fragmentów, w Starym Testamencie jest takie Słowo od Pana Boga w Księdze Jeremiasza:

Jr 17,5.7 [BP] – Tak mówi Jahwe: „Przeklęty mąż, który swą ufność pokłada w człowieku i ciało uważa za swoją ostoję, a serce swoje odwraca od Jahwe. Błogosławiony mąż, co w Jahwe pokłada swą ufność, którego nadzieją jest Jahwe!”

A w Nowym Testamencie Pan Jezus mówi w Ewangelii Jana:

J 14,1 [STERN] – Niech nie dręczy was niepokój. Ufajcie Bogu i ufajcie mnie.

Wyobraziłem sobie w związku z tymi dwoma fragmentami taki fikcyjny dialog, który mógłby paść w momencie, gdy Pan Jezus wypowiedział te Słowa do tych, którzy Go słuchali, a którzy to znaliby Pisma Starego Testamentu, w tym Księgę Jeremiasza.

To tylko taki fikcyjny dialog, który pokazuje to o co mi chodzi w tym spostrzeżonym przeze mnie (być może celowo danym przez Pana Boga) znaku w Słowie Bożym odnośnie tego, że Pan Jezus wskazuje na to, że jest Bogiem. Dialog wyglądałby mniej więcej tak:

Odpowiadają słuchający Jezusa, na te Jego słowa z J 14,1:

„Co Ty mówisz Panie Jezu? Dlaczego mówisz, abyśmy ufali Tobie? Czy nie słyszałeś co Prorok Jeremiasz mówił, że przeklęty jest każdy kto pokłada ufność w człowieku? Czy namawiasz nas do tego, abyśmy byli przeklęci ufając Tobie, człowiekowi? I mówisz nawet ‘ufajcie Bogu i ufajcie mnie’?”

A Jezus im odpowiada:

„Tak, wiem że przeklęty jest każdy kto pokłada ufność w człowieku, a od Boga odwraca swe serce. Wiem też, że błogosławiony jest każdy kto pokłada ufność w Bogu. Namawiam was do ufania mi, bo ufając mi nie będziecie przeklęci, i nie odwrócicie też wcale serca od Boga.”

Odpowiadają słuchający:

„Dlaczego tak mówisz Panie?”

Jezus odpowiada:

„Przeklęty jest każdy kto ufa człowiekowi. Ja jestem człowiekiem, w pełni człowiekiem, ale jestem też w pełni Bogiem, Synem Bożym – dlatego możecie ufać również mnie. Z tego powodu powiedziałem wam właśnie, abyście ufali Bogi i ufali mnie. Ufając mi, nie będziecie przeklęci, ale błogosławieni.”

Odpowiadają słuchający:

„Dziękujemy Panie Jezu. Bądź uwielbiony. Ufamy Tobie.”

Wykrzyknął jeden:

„Jezu ufam Tobie. Pan mój i Bóg mój.”

Myślę sobie, że podobnie można by pomyśleć odnośnie podpisu pod Obrazem Miłosierdzia Bożego i całym nauczaniem przekazanym przez Pana Jezusa Świętej Faustynie odnośnie Miłosierdzia Bożego. Jest tam to wezwanie „Jezu ufam Tobie”, więc Pan Jezus ponownie nas wzywa do ufania Mu, przez co namawia nas do bycia błogosławionymi, a nie przeklętymi, bo mówi właśnie jakby jednocześnie poprzez to, że jest Bogiem.

W każdym razie tak wyglądałby mniej więcej ten dialog odnośnie Jr 17,5.7 oraz J 14,1. Chciałbym dlatego zapytać, czy jest to dobre spostrzeżenie, że rzeczywiście mogłaby być to taka celowa wskazówka dana od Pana Boga w Słowie ST i NT, aby można było – poprzez taką niby kontrowersję, niby skandaliczne wezwanie nas przez Pana Jezusa do ufania Mu (przy znajomości przekleństwa z Jeremiasza odnośnie ufaniu człowiekowi) – właśnie ufać Jezusowi i wierzyć, że jest Bogiem, bo dzięki tej być może celowej, pozornej sprzeczności i kontrowersji, Słowo z Księgi Jeremiasza i z Ewangelii Jana – poprzez taki wzajemny kontrast – dawałoby nam właśnie mocny przekaz i dowód Boskości Pana Jezusa? Czy mogłoby tak być, i jest to wartościowe spostrzeżenie?

Dziękuję za odpowiedź.

Odpowiedź:

Wydaje mi się, że ta argumentacja, ciekawa, jest jednak na wyrost. Z "nie ufać człowiekowi" u Jeremiasza przez wypowiedziane przez Jezusa "Ufajcie Mi" u Jana, do wniosku, że w takim razie Jezus jest Bogiem, to chyba teza zbyt daleko idąca. W Piśmie Świętym znajdujemy zresztą całą masę tekstów, w których Jezus jest nazywany Bogiem lub wręcz mówi o sobie jako Bogu. Bardzo ważna jest w tym kontekście scena sądu przed Sanhedrynem. Po wyznaniu Jezusa, że "Syn człowieczy siedzieć będzie po prawej stronie Boga" (u synoptyków) świadkowie zatkali sobie uszy i oskarżyli Jezusa o bluźnierstwo. Zrozumieli co powiedział. W samej Ewangelii Jana jest więcej tekstów wskazujących na bóstwo Chrystusa; że tak Jego uczniowie wierzyli. Najbardziej znanym - początek, o Słowie, które było Bogiem a stało się ciałem...

J.