21.02.2004 13:24
Mk 7, 27-28: co oznacza twierdzenie Jezusa, a co Syrofenicjanki ?
Odpowiedź:
Przytoczmy cały tekst Mk 7, 24-30:
Wybrał się stamtąd i udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, lecz nie mógł pozostać w ukryciu. Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. Odrzekł jej: Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest zabrać chleb dzieciom, a rzucić psom. Ona Mu odparła: Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci. On jej rzekł: Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę. Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł .
Jezus swoim stwierdzeniem ("Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest zabrać chleb dzieciom, a rzucić psom|) obrazuje prawdę, że - póki co - prowadzi swoją działalność wśród Żydów. A prosząca go kobieta była poganką. (Zobacz Mt 15, 24: "Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela"). Kobieta odczytuje w wypowiedzi Jezusa odmowę. Szukając jakby nowego argumentu nawiązuje do niej i posługując się tym samym co Jezus obrazem tłumaczy, że nijako przy okazji może także jej córka skorzystać z łaski; gdy ze stołu spadają okruchy nikt nie przeszkadza psom zjeść je. Jezus przekonany postawą kobiety uzdrawia jej córkę...
Odpowiadający myśli, że problem pytającego polega na czym innym niż na sensie słów Jezusa i Syrofenicjanki. Chodzi o to dlaczego Jezus porównuje pogan do psów. Otóż w wypowiedzi Jezusa chyba nie należy widzieć daleko idącego porównania. To tylko wzięty z życia obraz ilustrujący prawdę o potrzebie skoncentrowania się przez Niego na misji wśród Żydów. Bo to oni są - na razie - najważniejsi. Jak czytamy w wierszu 24 Jezus przybył w te okolice, aby pozostać w ukryciu i w spokoju móc kształtować swoich uczniów. Dopiero kiedy zakończy swą misję wśród Żydów, rozpocznie się czas korzystania także przez pogan z owoców działalności Jezusa. Zbudowany postawą poganki i jej mądrą odpowiedzią Pan odstępuje od planu i już w tej chwili udziela jej swojej łaski...
J.
Wybrał się stamtąd i udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, lecz nie mógł pozostać w ukryciu. Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. Odrzekł jej: Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest zabrać chleb dzieciom, a rzucić psom. Ona Mu odparła: Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci. On jej rzekł: Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę. Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł .
Jezus swoim stwierdzeniem ("Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest zabrać chleb dzieciom, a rzucić psom|) obrazuje prawdę, że - póki co - prowadzi swoją działalność wśród Żydów. A prosząca go kobieta była poganką. (Zobacz Mt 15, 24: "Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela"). Kobieta odczytuje w wypowiedzi Jezusa odmowę. Szukając jakby nowego argumentu nawiązuje do niej i posługując się tym samym co Jezus obrazem tłumaczy, że nijako przy okazji może także jej córka skorzystać z łaski; gdy ze stołu spadają okruchy nikt nie przeszkadza psom zjeść je. Jezus przekonany postawą kobiety uzdrawia jej córkę...
Odpowiadający myśli, że problem pytającego polega na czym innym niż na sensie słów Jezusa i Syrofenicjanki. Chodzi o to dlaczego Jezus porównuje pogan do psów. Otóż w wypowiedzi Jezusa chyba nie należy widzieć daleko idącego porównania. To tylko wzięty z życia obraz ilustrujący prawdę o potrzebie skoncentrowania się przez Niego na misji wśród Żydów. Bo to oni są - na razie - najważniejsi. Jak czytamy w wierszu 24 Jezus przybył w te okolice, aby pozostać w ukryciu i w spokoju móc kształtować swoich uczniów. Dopiero kiedy zakończy swą misję wśród Żydów, rozpocznie się czas korzystania także przez pogan z owoców działalności Jezusa. Zbudowany postawą poganki i jej mądrą odpowiedzią Pan odstępuje od planu i już w tej chwili udziela jej swojej łaski...
J.
