Monia 15.01.2003 19:58
Szczesc Boze!! Ksiadz pisze, ze dziewczyny zakochane w ksiedzach powinny sobie nie robic nadziei, ale przeciez on tez moze sie zakochac? Przeciez istnieja malzenstwa ktore skladaja sie z bylego ksiedza i kobiety. Przeciez np moze on uzyskac dyspense. Czy takie malzenstwa same w sobie sa grzechem. Czy podczas spowiedzi taki grzech zostanie przebaczony. Jak to wlasiwie jest z takimi malzenstwami???? Dziekuje za odpowiedz i pozdrawiam.
Odpowiedź:
Chcielibyśmy zwrócić uwagę, że w poprzedniej odpowiedzi nie napisaliśmy, jakoby dziewczyny nie miały sobie robić nadziei na związek z księdzem. Taka możliwość zawsze istnieje, nawet wbrew Bogu. Natomiast napisaliśmy, że dziewczyna nie powinna odciągać kapłana od jego powołania. Dodajmy w tym miejscu: w takich sytuacjach zazwyczaj oboje są w jakimś stopniu winni. Oboje powinni w porę się wycofać...
Przypomnijmy też pewną prawdę. Dopóki nie ma sakramentu, nie ma pewności powołania. Jednak przyjęcie sakramentu kapłaństwa sprawia, że nie może już być mowy o pomyłce. Nawet jeśli z ludzkiego punktu widzenia decyzja o przyjęciu tego sakramentu była błędem. Podobnie ma się rzecz z małżeństwem. Jeśli związek został uświęcony przyjęciem sakramentu małżeństwa, to nie może być mowy o pomyłce. Bóg dał już łaskę, by w tym związku wytrwać... Przyjmując sakrament otrzymujemy ostateczne powołanie: czy do kapłaństwa, czy do małżeństwa... Dlatego wydaje się, że próba ściągnięcia księdza z drogi jego powołania jest zła...
Zdarza się, że ksiądz rezygnuje ze swojego kapłaństwa i chce zawrzeć małżeństwo. Powinien wtedy poprosić Stolicę Apostolską o dyspensę, czyli zwolnienie z obowiązku zachowania przyrzeczenia celibatu. Jeśli taką dyspensę otrzyma, może ważnie zawrzeć małżeństwo i przystępować do sakramentów. Dodajmy, że nie przestaje przez dyspensę być kapłanem. Sakrament kapłaństwa bowiem, podobnie jak chrzest i bierzmowanie, wyciskają w człowieku niezatarte znamię. Np. w sytuacjach wyjątkowych - niebezpieczeństwie śmierci - może on ważnie udzielać rozgrzeszenia...
Fakt przyjęcia przez księdza sakramentu małżeństwa pokazuje nam, że wyroki Boże nie zawsze są nieodwołalne (podobnie jak w historii Jonasza, gdzie Bóg decyduje się jednak nie zniszczyć Niniwy). Bóg potrafi zgodzić się na nasze decyzje nawet wtedy, gdy nie są zgodne z Jego planami. Potrafi też z tej sytuacji wyprowadzić jakieś dobro (choćby obdarowując takie małżeństwo fajnymi dziećmi). Nie zmienia to jednak faktu, że kapłan rezygnujący ze swej pracy porzuca swe prawdziwe powołanie...
J.
Przypomnijmy też pewną prawdę. Dopóki nie ma sakramentu, nie ma pewności powołania. Jednak przyjęcie sakramentu kapłaństwa sprawia, że nie może już być mowy o pomyłce. Nawet jeśli z ludzkiego punktu widzenia decyzja o przyjęciu tego sakramentu była błędem. Podobnie ma się rzecz z małżeństwem. Jeśli związek został uświęcony przyjęciem sakramentu małżeństwa, to nie może być mowy o pomyłce. Bóg dał już łaskę, by w tym związku wytrwać... Przyjmując sakrament otrzymujemy ostateczne powołanie: czy do kapłaństwa, czy do małżeństwa... Dlatego wydaje się, że próba ściągnięcia księdza z drogi jego powołania jest zła...
Zdarza się, że ksiądz rezygnuje ze swojego kapłaństwa i chce zawrzeć małżeństwo. Powinien wtedy poprosić Stolicę Apostolską o dyspensę, czyli zwolnienie z obowiązku zachowania przyrzeczenia celibatu. Jeśli taką dyspensę otrzyma, może ważnie zawrzeć małżeństwo i przystępować do sakramentów. Dodajmy, że nie przestaje przez dyspensę być kapłanem. Sakrament kapłaństwa bowiem, podobnie jak chrzest i bierzmowanie, wyciskają w człowieku niezatarte znamię. Np. w sytuacjach wyjątkowych - niebezpieczeństwie śmierci - może on ważnie udzielać rozgrzeszenia...
Fakt przyjęcia przez księdza sakramentu małżeństwa pokazuje nam, że wyroki Boże nie zawsze są nieodwołalne (podobnie jak w historii Jonasza, gdzie Bóg decyduje się jednak nie zniszczyć Niniwy). Bóg potrafi zgodzić się na nasze decyzje nawet wtedy, gdy nie są zgodne z Jego planami. Potrafi też z tej sytuacji wyprowadzić jakieś dobro (choćby obdarowując takie małżeństwo fajnymi dziećmi). Nie zmienia to jednak faktu, że kapłan rezygnujący ze swej pracy porzuca swe prawdziwe powołanie...
J.
