Mateusz 13.03.2016 14:18

Szczęść Boże!
Mam pytanie dotyczące orędzia wielkanocnego. Na stronie 154 Mszału rzymskiego czytamy:
„Orędzie wielkanocne może także wykonać (...) kantor, który nie jest diakonem. Opuszcza wtedy pozdrowienie «Pan z wami»”.

Co należy rozumieć przez pozdrowienie: Czy kantor powinien śpiewać ponownie od słów „Zaprawdę, godne to...”, czy może jednak od „W górę serca”?

Pytałem już kilku kapłanów i wskazywali na to pierwsze. Tak samo twierdzi książka „Missam Cantare” ks. Wiesława Kądzieli (wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2013), gdzie wyraźnie zaznaczony jest fragment od „A zatem proszę was” do „Godne to i sprawiedliwe” włącznie.

Niepokoi mnie jednak fakt, że w obrzędach wstępnych pozdrowieniem nazwane jest samo „Pan z wami”, natomiast w połączeniu z „W górę serca (...) Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu” potocznie nazywane jest dialogiem (przed prefacją).

Do Wigilii Paschalnej coraz bliżej - mam nadzieję, że odpowiedź uda mi się uzyskać jeszcze przed Świętami. Z góry pragnę za nią podziękować.

Odpowiedź:

Jak widać wcześniej się nie udało...

Posłuchałbym tych, którzy dokładnie problem wyjaśnili. Choć rodzi to pewną niekonsekwencję: dalsza część zaczyna się od "zaprawdę", więc powinna mieć zakorzenienie w tym, co już było wyśpiewane. A przy opuszczeniu całego dialogu "zaprawdę" wisi w powietrzu... Dopytam

J.

Już wiem. Opuścić trzeba cały ten dialog...

J.