Gość 26.01.2015 16:05

Witam prosiłbym o pomoc.
Wierzę w Boga oraz w Jezusa lecz nie wierzę w to że Bóg interesuje się ludźmi i że ma obecnie wkład w świat. Nie zgadzam się też z wieloma zasadami katolicyzmu które są dla mnie po prostu śmieszne i dziwne. Tak więc nie jestem takim typowym tradycyjnym katolikiem ale ateistą też nie jestem czy istnieje odłam bądź rodzaj katolicyzmu który ma poglądy podobne do moich ?

Odpowiedź:

Oprócz tezy, że Bóg nie interesuje się światem nic na temat Twojej wiary nie wiem. Trudno mi więc pisać, czy istnieje odłam katolicyzmu, który ma poglądy podobne do Twoich ;-) Akurat w tezę którą wyznajesz wierzyli XVII i XVIII wieczni deiści. Ale trudno ich nazywać odłamem Kościoła katolickiego... Posłuze się, co na temat deizmu napisał ks. Michał Kaszowski, OK? Ze strony: http://www.teologia.pl/m_k/zag03-08.htm

W filozofii XVII i XVIII w. pojawił się kierunek nazywany deizmem. Przedstawiciele tego kierunku utrzymywali, że Bóg stworzył świat, lecz nie interesuje się już więcej jego losem. Według ich poglądów Stwórca wszystko wprawił w ruch na podobieństwo nakręconego zegara, nadał światu prawa przyrody i wszystko zostawił swojemu własnemu biegowi. Deizm stoi w jawnej sprzeczności z nauką Pisma św., ukazującą Boga jako dobrego Ojca zatroskanego o swoje stworzenie. On to dał człowiekowi wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie, a zwierzętom - wszelką trawę zieloną za pokarm (por. Rdz 1,29-30). Według nauki objawionej Bóg troszczy się nie tylko o „lilie polne” i „ptaki powietrzne”, ale przede wszystkim o człowieka (por. Mt 6,25-34). Czasami deizm odradza się nawet u wierzących, w postaci pewnej postawy życiowej polegającej na tym, że człowiek zapomina o opiece Bożej i całą ufność pokłada wyłącznie w swojej zapobiegliwości, sprycie, pracy, np. nie modli się, nie uczestniczy w liturgii, nie przystępuje do sakramentów twierdząc, że nie ma na to wszystko czasu, ponieważ musi nawet w niedzielę pracować na utrzymanie rodziny. Wierzący człowiek powinien zaufać dobroci Boga. Zaufanie to polega na głębokim przekonaniu, że otrzyma się od Ojca niebieskiego wszystko to, co jest nam naprawdę potrzebne. Zdanie się na Bożą Opatrzność nie oznacza jednak całkowitej bezczynności i życiowej bierności.

J.