Rafał 18.05.2008 15:25

Witam,

Mam 29 lat. Jestem po studiach i obecnie pracuje. Ponad 2 lata temu nawrocilem sie po okolo 13 latach odejscia od Boga. Nawrocenie to bylo zwiazane z osobistymi kryzysami w zyciu. Jednoczesnie bylo niezwykle intensywne i mocne. Uwazam, ze to Bog po mnie wyciagnal reke. Ten akt nawrocenia jest dla mnie cudem poniewaz wiele sie potem w moim zyciu zmienilo na lepsze ...

Obecnie zastanawiam sie nad swoja droga zyciowa. Od momentu, gdy wrocilem do Boga, rozwazam wstapienie do zakonu. Chcialem sie zapytac jakie ogolne warunki musze spelniac. W szczegolnosci interesuje mnie czy posiadanie dziecka (obecnie ma 7 lat) z nieslubnego zwiazku sprawia, iz zycie zakonne nie jest mozliwe. Z matka dziecka rozstalismy sie poltora roku temu ale utrzymujemy bardzo dobre relacje. Ona rowniez wierzy w Boga i wie o moich pragnieniach wstapienia do zakonu, a kochajac mnie zawierza moje rozeznanie Bogu.

Z gory dziekuje za odpowiedz.

Zasady ogólne podane są w prawie kanonicznym. W KPK czytamy:

Kanon 641 - Prawo przyjmowania kandydatów do nowicjatu należy do wyższych przełożonych, zgodnie z własnym prawem.

Kan. 642 - Przejęci czujną troską, przełożeni powinni przyjmować tylko tych, którzy, oprócz wymaganego wieku, mają zdrowie, odpowiedni charakter i wystarczające przymioty dojrzałości, konieczne do podjęcia życia właściwego danemu instytutowi. W razie potrzeby zdrowie, charakter i dojrzałość można stwierdzić również przy pomocy biegłych, z zachowaniem przepisu kan. 220.

Kanon 643 -

§ 1. Nieważnie jest przyjęty do nowicjatu:

1° kto nie ukończył jeszcze siedemnastu lat;

2° małżonek w czasie trwania małżeństwa;

3° kto jest aktualnie związany świętym węzłem z jakimś instytutem życia konsekrowanego albo przynależy do jakiegoś stowarzyszenia życia apostolskiego, z zachowaniem przepisu kan. 684;

4° kto wstępuje do instytutu pod wpływem przymusu, ciężkiej bojaźni albo kto został przyjęty przez przełożonego działającego pod takim samym wpływem;

5° kto zataił swoje włączenie do jakiegoś instytutu życia konsekrowanego lub stowarzyszenia życia apostolskiego.


§ 2. Własne prawo może ustanowić jeszcze inne przeszkody unieważniające przyjęcie albo dołączyć inne warunki.

Kanon 644 - Przełożeni nie powinni przyjmować do nowicjatu duchownych diecezjalnych bez porozumienia się z własnym ich ordynariuszem, jak również obciążonych długiem, którego nie są w stanie spłacić.

Kanon 645 -

§ 1. Przed przyjęciem do nowicjatu kandydaci powinni przedstawić świadectwo chrztu, bierzmowania oraz zaświadczenie o stanie wolnym.

§ 2. Gdy idzie o dopuszczenie duchownych albo tych, którzy byli już przyjęci do innego instytutu życia konsekrowanego, do stowarzyszenia życia apostolskiego albo do seminarium, to konieczne jest ponadto zaświadczenie odnośnego ordynariusza miejsca, wyższego przełożonego instytutu lub stowarzyszenia, bądź rektora seminarium.

§ 3. Własne prawo może się domagać jeszcze innych świadectw, stwierdzających wymaganą zdatność i wolność od przeszkód.

§ 4. Przełożeni mogą prosić o inne jeszcze informacje, nawet z zachowaniem tajemnicy, jeśli wyda się im to konieczne.

Tyle prawo. Trudno jednak przypuszczać, by zakon chciał w swoje szeregi kogoś, na kim ciąży obowiązek troski o wychowanie dziecka. Należałoby z tym poczekać przynajmniej do momentu, w który dziecko sie usamodzielni...

J.