szsz 20.04.2008 19:34
1. Człowiek został stworzony jako jedność ciała i duszy. Ciało pozwala nam na ruch itd., dusza zaś definiuje do przeżwania takich głębokich uczuć jak miłość, miłosierdzie itd. oraz do rozróżniania dobra od zła. Czy mój tok rozumowania jest właściwy, jeśli nie, to gdzie tkwi błąd.
2.Jeżeli mój tok rozumowania jest właściwy, to co z osobami chorymi umysłowo. Oni w pewien sposób tracą możliwość do rozróżniania tego co dobre i złe. Czy nie płynie z tego wniosek, że duszy nie ma, a naszą zdolność do wiary, miłości i czynienia dobra nie płynie z mózgu?
3. Co to jest dusza, gdzie się znajduje- w jakimś konkretnym miejscu czy przesiąka nasze całe ciało, tj. jest wszędzie w nas?
Odpowiedź:
Jedność ciała i duszy jest tak głęboka, że można uważać duszę za "formę" ciała; oznacza to, że dzięki duszy duchowej ciało utworzone z materii jest ciałem żywym i ludzkim; duch i materia w człowieku nie są dwiema połączonymi naturami, ale ich zjednoczenie tworzy jedną naturę.
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
