Kamil 17.02.2008 14:04
Szczęść Boże!
Mógłby mi ksiądz pomóc w zrozumieniu wykładu ks. Blachnickiego (założyciel Ruchu Światło-Życie): http://www.jezus.com.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=30&Itemid=46
Nie bardzo rozumiem fragmenty:
"Bracia z ruchu Agape [znanego w Polsce jako Ruch Nowego Życia - przyp. MG] nazywają tę praktykę duchowym oddychaniem, my - żalem za grzechy - istota rzeczy jest ta sama: po popełnieniu grzechu zwracam się w wierze do Boga, w uznaniu, że On mnie miłuje, że zmarł na mnie na krzyżu, że chce mi darować grzechy i że ja tego Boga zasmuciłem swoim grzechem. Żal doskonały przynosi nam natychmiastowe odpuszczenie grzechów - BEZ SPOWIEDZI !
Czy po żalu doskonałym za grzechy, a miałem na sumieniu grzechy ciężkie, mogę przystąpić do Komunii św. bez spowiedzi, jeśli są zewnętrzne przeszkody w przystąpieniu do sakramentu pokuty? Np. jest jakaś uroczysta wspólnotowa Msza św. i powinienem przystąpić do Komunii św., a w konfesjonale nie ma księdza, albo jest wielu penitentów i nie zdążę się wyspowiadać, czy wtedy mogę przystąpić do Komunii św.? Teologia moralna uczy, że można w takim wypadku przystąpić do Komunii bez spowiedzi, ale potem trzeba pójść do spowiedzi i te grzechy jeszcze raz wyznać, CHOĆ SĄ JUŻ ODPUSZCZONE (!). Chodzi bowiem nie o to, aby "poprawić" odpuszczenie grzechów, lecz o to, że muszę pojednać się z Kościołem, ze wspólnotą."
Z tego co wiem do całkowitego i pełnego odpuszczenia grzechów potrzebna jest skrucha, spowiedź i zadośćuczynienie. Wg. mnie ten fragment kontrowersyjnie sugeruje ,że spowiedź nie jest konieczna do odpuszczenia grzechów
I jeszcze wcześniej:
"Jest prawdą, że tylko wiara w Chrystusa ma moc zbawczą. Wiara natomiast przynosi owoce dobrych uczynków, z których człowiek nie może się chlubić, bo one są dziełem Ducha Świętego w nas."
Czyli to co robimy dobrego nie jest naszą zasługą? Dobro w nas jest działaniem Boga?
Nie rozumiem tego...
p.s. Od razu mówię ,że jestem zwolennikiem Ruchu, chce po prostu definitywnie rozwiać wszystkie swoje wątpliwości.
Odpowiedź:
2. Traktat o łasce jest chyba najtrudniejszym z działów dogmatyki. Łatwo tu o brak przesadzenie w jedną czy drugą stronę. W Brewiarium Fidei, czyli zbiorze doktrynalnych wypowiedzi Kościoła problem działania w człowieku Bożej łaski zajmuje aż 60 stron... Bardzo ciekawy jest w tym względzie dekret Soboru Trydenckiego i jego kanony potępiające pewne błędne ujęcia tej dziedzinie...
Ogólnie można powiedzieć, ze ludzkie dobre czyny zawsze są jakoś wynikiem Bożej łaski i współpracy z nią człowieka. W jaki stopniu nieraz trudno powiedzieć. Ostatecznie sama natura ludzka jest tez Bożym dziełem, a wiec w pewnym sensie Bożym darem, łaską. Trudno więc ostro naturę i łaskę przeciwstawiać. Jednak Kościół wyraźnie przeciwstawiał się tezie, jakoby człowiek bez pomocy łaski Bożej mógł tylko grzeszyć. Np. wśród potępionych przez Piusa V w bulii "Ex omnibus afflictionibus" zdań niejakiego Bajusa jest opinia że "wolna wola bez pomocy łaski Bożej zdolna jest tylko grzeszyć". Podobnie Klemens XI w bulli "Unigenitus" potępił zdanie z dzieła Quesnela , które brzmiało "Łaska Jezusa Chrystusa, jako skuteczny początek dobra wszelkiego rodzaju, jest konieczna do każdego dobrego czynu;bez niej nie tylko nic dobrego się nie dzieje, ale w ogóle nic nie można uczynić".
Tyle że znów mamy tu problem interpretacji wypowiedzi księdza Blachnickiego. Odpowiadający nie widzi w tym zdaniu tezy, jakoby człowiek nic dobrego sam z siebie nie mógł zrobić. Raczej rozwiniecie myśli biblijnej (Łk. 17, 10): "Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, bo cośmy byli powinni uczynić, uczyniliśmy". Jaśniej: nie tyle nie jest to twierdzenie, ze człowiek bez pomocy łaski Bożej nic nie jest w stanie dobrego zrobić, ale pochwała działania Bożej łaski w człowieku...
J.
