tomek 26.10.2007 17:35

Mam pytanie odnosnie zawinionej nieswiadomosci grzechu. Z tego co pamietam KKK podaje ze swiadomosc grzechu nigdy jednak do konca nie zanika? Jak to sie ma do przypowiesci o bogaczu i Lazarzu?? Bogacz w piekle byl przeciez szczerze zdziwiony..

Co sie stanie z osoba ktora ciezko grzeszyla a pozniej wskutek wypadku np urazu glowy -nic nie pamieta na temat swojego grzechu?mam nadzieje ze jednal Pan Bog da jej szanse chocby w momencie smierci?

1. Co znaczy "świadomość grzechu do końca nie zanika"? Dokładnie, o co chodzi z owym "nie do końca"? Podstawowe zasady moralne wypisane są w ludzkim sumieniu. Choćby dlatego, ze większość z nas jednak czuje, że nie powinno się robić bliźniemu tego, czego sami nie chcielibyśmy doświadczyć. Żeby tego nie rozumieć trzeba być chyba głęboko upośledzonym albo mieć bardzo zwichrowaną osobowość. Człowiek może głos sumienia zagłuszyć, ale gdyby uczciwie sie zastanowił, owe podstawowe zasady bez wątpienia by odkrył.

A co do szczerego zdziwienia bogacza... Pomijając już fakt, ze jest to przypowieść, a nie autentyczne wydarzenie (więc trudno wnioskować o uczuciach fikcyjnych postaci) trzeba zauważyć, że szczere zdziwienie nie świadczy o tym, że się prawdy nie znało. Na co dzień spotykają sie z tym zjawiskiem nauczyciele gdy pytają o zadanie domowe...

Przy okazji warto przypomnieć, co ma wpływ na ludzkie sumienie: Bóg j i jego nauka (zawsze dobry) rozum (dobry, jeśli myślenie człowieka nie jest przewrotne) otoczenie (dobry lub zły, w zależności od otoczenia) i własne postępowanie. Ten ostatni wpływ zazwyczaj jest negatywny. Człowiek najczęściej chce myśleć o sobie dobrze. Gdy zdarzyło mu się zrobić coś złego, próbuje sie wybielać. Stąd często grzech, niekoniecznie wielki, ale przede wszystkim ten popełniany często ruinuje sumienie...

2. Sąd zawsze należy do Boga. Trudno występować w roli jego rzecznika i mówić "da szansę" czy "nie da szansy". Możemy na ten temat wnioskować tylko na podstawie tego, co o Bogu wiemy. A wiemy, ze jest dobry i chce zbawienia każdego człowieka. Oczywistym jest, że gdy człowiek stracił pamięć nie może za konkretny grzech żałować. Ale może przecie całym sercem do Boga się zwracać, może trwać w Jego miłości....

J.