Agnieszka 27.10.2006 21:30
Jestem od ośmiu lat męzatką. Mój mąż pochodzi z rodziny katolickiej, ale niepraktykującej.
Związek małżeński zawarliśmy przed Bogiem, mamy ochrzczonego synka. Ja wierzę głęboko w Boga i w tej wierze wychowuję synka. Mąż mi nie zabrania, ale . niestety, sam jest bardzo zle nastawiony do Boga .
Staram się mu powiedzieć, że Bóg Go kocha i , że on też Go kocha, choć sam o tym nie wie.
Mam pytanie ; czy mój mąż zostanie zbawiony, bo nie przyjmuje sakramentów, nie spowiada się, nie modli, nie pamięta o Bogu.Wierzę, że Bóg przyjmnie go do siebie, bo jest dobrym człowiekiem. Modlę się o to.
Proszę o odpowiedz.
Odpowiedź:
Bo sąd należy do Boga. Jego wymagania znamy: uwierzyć w Jego Syna tak mocno, by i życie człowieka stało się dobre. Na ile ktoś, kto tych wymagań nie spełnia, ma szansę osiągnąć niebo nie człowiekowi się wypowiadać....
Jedno można powiedzieć: sytuacja powinna być dla Pani wezwaniem, by jeszcze goręcej się o zbawienie swojego męża modlić. Ciągle ma szansę, by zacząć traktować Boga poważniej...
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
