Blue Angel 29.08.2005 22:16

Mam pytanie: na ostatniej mszy, czyli wczorajw zasadzie ksiądz na kazaniu powiedział, ze nie można zdezerterowac od swojego powołania. I zaraz naszło mnie pytanie: skąd mam wiedzieć, kiedy to powołanie mnie znajdzie...mnóstwo rzeczy robiłam w życiu: kiedyś pomagałam tak jak umiałam ludziom ze strony przyjaciele.org. Wielu z nich albo miało depresję, albo po prostu gorszy dzień. Wiele razy odzywali się do mnie po jakimś czasie i pisali, jak bardzo im pomogłam, jak bezpiecznie się czuli choćby przez kilka minut. Ale zrezygnowałam...Nie wiem dlaczego. I dlatego pytam: skąd wiedzieć, ze to co robię jest moim powołaniem, skąd wiedziec czy to co właśnie przestałam robić nie było moim powołaniem...albo czy ono jeszcze przyjdzie?nie chcę uciec...

Podstawowym obowiązkiem każdego człowieka jest dobrze wypełniać obowiązki wynikające z tego, kim jest. A więc małżonkowie powinni pamiętać o rodzinie, nauczyciel o szkole, lekarz o chorych, sprzedawca o sklepie itd. Jeśli czas i siły pozwalają można zająć się także czymś więcej. Jeśli ktoś odkrywa dane działanie jako coś, dla czego warto poświęcić życie, co może być w pewnym sensie powołaniem, to oczywiście zrobi dobrze temu oddając swoje serce. Ale jeśli wiążą go inne ważne obowiązki, te o których wspomniano wyżej, nie powinien ich zaniedbywać. Zwłaszcza rodziny (np. ojciec nie może porzucić żony i dzieci dla zajowania się biednymi). Nie bez powodu więc o wyborze powołania mówi się wśród młodych, którzy dopiero ustawiają swoje zycie, których obowiązki nie wiążą...

Można przed powołaniem uciekać. Jednak człowiek o otwartym umyśle wcześniej czy później i tak wejdzie na jego drogę. Nie bój się więc. Jeśłi Bóg będzie chciał, żebyś zajmowała się tylko pomoca bliźnim, znajdzie drogę do Twojego serca...

J.