czytelnik 23.05.2005 08:34

W Księdze Rodzaju czytamy: 2.19 Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. 3. 20 Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa … I dopierow ks. 4 pojawia się imię pierwszego mężczyzny.4.25 Adam raz jeszcze zbliżył się do swej żony i ta urodziła mu syna, któremu dała imię Set. 5.3 Gdy Adam miał sto trzydzieści lat, urodził mu się syn, podobny do niego jako jego obraz, i dał mu na imię Set. Po przytoczonych cytatach mam dwa pytania. 1. Jeśli to mężczyzna miał nadawać nazwy (imiona?), to dlaczego potem jest napisane, że robi to Ewa, a następnie Adam nadaje ponownie imię synowi Setowi? Co oznacza ta jakby sprzeczność? 2. Kto właściwie nadał imię Adamowi, czy też Ewa?

1. Po pierwsze Adam nadawał imiona zwierzętom. To w hebrajskiej symbolice oznaczało panowanie nad nimi. Nadanie imienia Ewie jest obrazem jego panowania nad kobietą. Dodajmy: panowaniem wynikłym wskutek grzechu. Nie jest jednak nigdzie powiedziane, że Adam zawsze musiał nadawać imiona...

Sprzeczność między Rdz 4,25 a 5,3 wynika z przynależności obu tekstów do innych tradycji, z których zredagowano Pięcioksiąg. Pierwszy tekst zaliczany jest do relacji Jahwisty (J), drugi do tradycji kapłańskiej (P). Skoro obie tradycje nie są w kwestii nadawania imion zgodne, to nie należy do interpretacji jednego czy drugiego tektu przywiązywać zbyt wielkie wagi. Dodajmy: do interpretacji, która chciałaby w przedstawiać jakieś relacje między mężczyną a kobietą....

2. Kto nadał imię Adamowi? Tego w Biblii nie napisano. Imię się pojawia. Po prostu. Zresztą według oryginału już w 2,7 czy 4,1 (to drugie w tłumaczeniu oddaje Biblia Poznańska)... Imię Adam w Starym Testamencie tylko 19 razy na ogólną liczbę 540 oznacza konkretnego człowieka, Adama. Znacznie częściej oznacza po prostu człowieka w ogóle. Pochodzi zaś od hebrajskiego adama co znaczy ziemia...

J.

J.

J.