15.10.2004 20:41

CZy fragment J 14,20 nie przeczy wyjaśnianiu fragmentu "Ja i Ojciec jedno jesteśmy" w ten sposób, że Jesus jest Bogiem? (nie zakładam że tak jest, po prostu mam wątpliwości). I czy temu samemy nie przeczy to żę nazwał Ojca JEDYNYM i prawdziwym Bogiem (mówił to wyraźnie o Ojcu żę jest JEDYNY (J 17,3). Mam ten sam problem z fragmentem J 17,16 (czy nie przeczy temu żę Chrystus w sposób dosłowny przyszedł z Nieba, żę Jego Królestwo dosłownie nie jest z tego świata), J 17,22 (skoro Jezus przekazuje ludziom taką samą chwałę, jaką On ma, to czy rzeczywiście gdy w innych fragmentach mówi i swej chwale to ma na myśli chwałę Boga? Skoro ludziom takiej samej chwały udziela...) . Brdzo proszę o wyjaśnienie mi tych fragmentów.

O tekście "Ja i Ojciec jedno jesteśmy" odpowiadajacy niedawno pisał. Proszę zajrzeć TUTAJ . Znajdziesz tam inne teksty, w których jest mowa o tym, że Jezus jest prawdziwym Bogiem. Koniecznie zajrzyj także to artykułów podlinkowanych w tej odpowiedzi.

Co do kolejnych fragmentów...

J 17, 3

"A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa".

Chrześcijanie nie wierzą w trzech bogów, ale w Boga w rójcy Jedynego. Kwestię tą wyjaśniono w Katechizmie Kościoła Katolickiego 253 - 256 w sposób następujący:

Trójca jest jednością. Nie wyznajemy trzech bogów, ale jednego Boga w trzech Osobach: "Trójcę współistotną" . Osoby Boskie nie dzielą między siebie jedynej Boskości, ale każda z nich jest całym Bogiem: "Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym, co Ojciec i Syn, to znaczy jednym Bogiem co do natury". "Każda z trzech Osób jest tą rzeczywistością, to znaczy substancją, istotą lub naturą Bożą".

Osoby Boskie rzeczywiście różnią się między sobą. "Bóg jest jedyny, ale nie jakby samotny" (quasi solitarius). "Ojciec", "Syn", "Duch Święty" nie są tylko imionami oznaczającymi sposoby istnienia Boskiego Bytu, ponieważ te Osoby rzeczywiście różnią się między sobą: "Ojciec nie jest tym samym, kim jest Syn, Syn tym samym, kim Ojciec, ani Duch Święty tym samym, kim Ojciec czy Syn". Różnią się między sobą relacjami pochodzenia: "Ojciec jest Tym, który rodzi; Syn Tym, który jest rodzony; Duch Święty Tym, który pochodzi". Jedność Boska jest trynitarna.

Osoby Boskie pozostają we wzajemnych relacjach. Rzeczywiste rozróżnienie Osób Boskich - ponieważ nie dzieli jedności Bożej - polega jedynie na relacjach, w jakich pozostaje jedna z nich w stosunku do innych: "W relacyjnych imionach Osób Boskich Ojciec jest odniesiony do Syna, Syn do Ojca, Duch Święty do Ojca i Syna; gdy mówimy o tych trzech Osobach, rozważając relacje, wierzymy jednak w jedną naturę, czyli substancję" . Rzeczywiście, "wszystko jest (w Nich) jednym, gdzie nie zachodzi przeciwstawność relacji". Z powodu tej jedności Ojciec jest cały w Synu, cały w Duchu Świętym; Syn jest cały w Ojcu, cały w Duchu Świętym; Duch Święty jest cały w Ojcu, cały w Synu".

Święty Grzegorz z Nazjanzu, nazywany również "Teologiem", przekazuje katechumenom w Konstantynopolu następujące streszczenie wiary trynitarnej:

Przede wszystkim strzeżcie tego cennego depozytu, dla którego żyję i walczę, z którym pragnę umrzeć, który pozwala mi znosić wszelkie cierpienia i gardzić wszystkimi przyjemnościami. Mam na myśli wyznanie wiary w Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Dzisiaj powierzam je wam. Przez to wyznanie za chwilę zanurzę was w wodzie i was z niej podniosę. Daję je wam po to, by towarzyszyło i patronowało wam przez całe życie. Daję wam jedno Bóstwo i Potęgę, Jednego istniejącego w Trzech i zawierającego Trzech na różny sposób. Bóstwo bez różnicy substancji czy natury, stopnia wyższego, który podnosi, ani stopnia niższego, który poniża... Nieskończona współnaturalność Trzech nieskończonych. Cały Bóg w każdym z osobna... Bóg Trójjedyny ujmowany jako całość... Nie zacząłem jeszcze myśleć o Jedności, a już Trójca ogarnia mnie swoim blaskiem. Nie zacząłem jeszcze myśleć o Trójcy, a już obejmuje mnie Jedność...

W dwóch kolejnych tekstach mowa jest nie tyle o Ojcu i Synu i ich naturze, ile o wywyższeniu wierzących w Chrystusa.

J 17, 16
"Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata".

J 17, 22
"I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy".

Teksty te pokazują, że zostaliśmy powołani do jedności z Trójcą. Przez ofiarę Syna zostaliśmy na mocy sakramentu chrztu usynowieni, przybrani za dzieci Boże. Chyba zbyt mało zdajemy sobie z tego faktu sprawę. Cięgle myślimy, że z Bogiem dzieli nas przepaść. Tymczasem dzięki Jego łaskawości zostalismy zaproszeni do wspólnoty z Trójcą! Teologowie mówią wręcz o przebóstwieniu człowieka.

Święty Jan w swoim liście tak o tym pisał:

1 Jn 3, 1-3
"Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty".

Jest jeszcze sporo tekstów o prawdziwej przyjaźni łaczącej Chrystusa i Jego uczniów. To nie jest relacja Pan - sługa:

"Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego" (J 15, 15).

A w Apokalipsie napisał, że tym którzy otworzą Jezusowi drzwi ofiaruje swoją przyjaźń (Ap 3, 20)...

J.