Anonim 09.09.2004 07:28
Kiedy mówi się, że ktoś jest rzeczywiście powołany do życia zakonnego, czym to się charakteryzuje? A co kiedy się stoi na rozstaju dróg? Z jednej strony chce się Bogu oddać wszystko, wyrzeczenia nawet potrafią sparawiać radość, a z drugiej strony jest osoba - owy ktoś? Czy może najpierw poznać tę osobę, czy od razu z góry zakładać, że idzie sie do zakonu?
Odpowiedź:
Trudno w takich sytuacjach cokolwiek radzić. Jeśli jednak powołanie jest prawdziwe, to pogłębienie znajomości z ową osobą tego nie zmieni. Tylko trzeba uważać aby jej nie skrzywdzić. Nie byłoby w porządku kogoś w sobie rozkochać, a potem porzucać... Miłość to przecież także odpowiedzialność za drugiego...
J.
J.
Jak poradzić sobie ze skrupułami?
To prostsze niż się wydaje. Tylko trzeba przestać kurczowo trzymać się swojego lęku.
- Czy to grzech?
- Czy Bóg istnieje?
- Bóg Trójjedyny
- Czy Jezus jest Bogiem?
- Stworzenie a ewolucja
- Potomstwo Adama i Ewy
- Zbawienie przez krzyż
- Jak się spowiadać?
- Waga grzechów
- Piekło za drobiazg
- Zbawienie bez chrztu
- Wolność czy przeznaczenie
- Jak odkryć powołanie?
- Problem masturbacji
- Nie przed ślubem
- Co wolno w małżeństwie?
- "Rozwód" w Kościele
- Różne wersje Dekalogu
- Jesteś nikim! Czyli problem mobbingu
