Olga 09.10.2003 17:41

Chcialabym sie diwiedziec czegos o swietej lub blogoslawionej Oldze, jesli taka istniala, i czego jest patronka

Święta, która jako jedyna wprowadziła to imię do wykazów hagiograficznych, była żoną Igora, księcia ruskiego. Później nazywano ją Olgą Mądrą, co było może nawiązaniem do skandynawskiego brzmienia jej imienia Helga. Z braku źródeł wiemy o niej niewiele. Cały zresztą okres historii, na który przypada jej życie i działalność, jest okresem licznych przemian i krzyżujących się wpływów; szczegółowe rozeznanie się w tym okresie wydaje się dziś przekraczać badawcze możliwości historyków. Przekazy hagiograficzne są stosunkowo późne; pochodzą z wieków XIII-XVI, toteż nie dostarczają nam wiadomości, które by mogły wyraziście ukazać jej postać. Skąd pochodziła? Przypuszczają onomaści, że ze Skandynawii. Sądzą inni, że z Bułgarii, ale swą hipotezę opierają na piętnastowiecznej wzmiance o Pleskowie (Pskowie?), który gotowi utożsamić z Pliską. Niepewna jest też data jej ślubu z Igorem (903). Przyjmuje się natomiast ogólnie, że w r. 945 owdowiała i wówczas objęła za syna, Swiatosława, rządy regencyjne. Jako regentka okazała wiele energii i przemyślności, może nawet bezwzględności. Kronikarze przypisują jej surowe pacyfikacje. Miała także talent administracyjny (utworzenie pagastów), albo może raczej zmysł państwowo-handlowy. Chrzest przyjęła prawdopodobnie w r. 955. W dwa lata później złożyła wizytę w Konstantynopolu, przy czym towarzyszył jej już pop, Grzegorz. Potem nawiązała kontakt z Ottonem I (959), którego prosiła o przysłanie biskupa i księży. Niestety misja Adalberta, mnicha z Trewiru, konsekrowanego na biskupa misyjnego, spełzła niemal na niczym. W każdym razie w jej otoczeniu chrześcijaństwo krzewiło się i dojrzewało dość intensywnie, toteż metropolita Hilarion, wygłaszając pochwałę pierwszego chrześcijańskiego władcy, Włodzimierza, miał rację, chwaląc zarazem jego babkę, która dla aktu Włodzimierza stworzyła odpowiednią atmosferę i podstawę. Regencja Olgi skończyła się między r. 960 a 964. Zmarła zaś w r. 969. Kult wedle dostępnych źródeł rozwinął się późno, w związku z kultem Włodzimierza. W XIII w. nazywano ją już powszechnie świętą. Wspominano ją zawsze 11 lipca. W tym też dniu czcili ją greko-katolicy.

red.