### 27.04.2012 15:49

Z jakiego nałogu najciężej jest wyjść? Czy z nałogiem można być szczęśliwym człowiekiem? Jak prawo kościele patrzy na nałogi (np. papierosy, hazard, alkoholizm )? Czy jeśli ktoś żył z nałogiem np. palił papierosy, grał w lotto i żył nawet lepiej od tego który nie ma nałogów to jak będzie sądzony na sądzie ostatecznym? Czy z nałogów będziemy jakoś nie wiem jak to określić, "osobno" sądzeni.

Odpowiedź:

Może inaczej...

Trudno chyba o jednoznaczną definicję nałogu. Ostrożnie moglibyśmy chyba przyjąć, że mamy z nim do czynienia wtedy, gdy komuś jakieś zachowanie tam mocno wchodzi w nawyk, że nie potrafi żyć inaczej. I chodzi o sprawy, które utrudniają życie, czasem je nawet demolują.

Co może być nałogiem? Właściwie wszystko. Ale jeśli ktoś nałogowo zbiera znaczki to raczej mówimy o życiowej pasji, nie nałogu. Bo zbieranie znaczków, poza jakimiś skrajnymi wypadkami, raczej nie ruinuje ludziom życia. Podobnie, gdy ktoś lubi zajmować się ogrodem. Otoczenie może uznać, ze przesadza, że poświęca temu za dużo czasu, ale taki "nałóg" zasadniczo ani dla niego a ni dla otoczenia nie jest groźny. Co innego, gdy w grę wchodzi alkohol czy narkotyki. Negatywne skutki takiej "pasji" widać gołym okiem.

Podstawowa ocena moralna każdego z nałogów będzie więc zależała w pierwszym rzędzie od tego,  w jakie wartości ów nałóg godzi, jakie zło powoduje. Pijaństwo szkodzi na zdrowiu i sprawia, że wielu staje się nieprzyjemnych dla otoczenia. nadto bywa, ze ruinuje finanse rodziny. Palenie papierosów podobnie, choć oczywiście na znacznie mniejsza skalę. Hazard z kolei zdrowia może i nie niszczy (z wyjątkiem nerwów) za to jest katastrofa dla finansów rodzin; kompletnie zabiera poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji.

W ocenie moralnej czynów oprócz oceny zła jako takiego, zawsze liczy się też świadomość i dobrowolność popełnianego zła. Ktoś kto trwa w nałogu nie może jednak za bardzo się powoływać na to, ze działa pod przymusem. Bo jeśli nawet tak jest, powinien podjąć terapię, a nie dalej brnąć z nałóg...

J.